Kartopu,Ihlamur.Babanenim Yün Topacı.....
Hani Bi Sabah Uyanırsın Sehir Bembeyazdır.Eger Meteroloji Takip Etmeyen Bir Munzursan Süperdir.Ama Hayatı Takip Etmeyen Bi İnsansan Senin İcin Yine Bisey İfade Etmiyordur Bu Kar.Sanırım Cok Kücükken Böyle Bir Munzurdum.Ozaman Dedem ölmemisti.Ellerinde Beyaz Lahana Posetleriyle Gelirdi Evimize Annem Beyaz Lahana Sarması Yapsın Diye.Bde Ocaktı Ihlamur Kaynardı Hep.Four Fokur.Dedem Derdiki ’Gelin sabah namazında koy sunu sobaya gidip gelip yallanamlım’ Yal Nedir Bilmezdim.İnegin Aşına Yal Denirmiş.Ve Bizim Yalımız Kaynardı Sabah Aksam.Sanırım Bize İzin Verilmedigi Zamanlarda Kardanadamlar Bize Gelirdi.Camın Önüne Biriken Karlar.Benim Oyun Tencerelerim.Tabag Yapılna Kardanadam Kafasında Plastik Yesil Bi Tencere.Sonra Tahta Bi Kızagım Vardı.Altlarına Plastik Cakmıstık.Onla Kayardık bayırlardan.Ellerimiz Soguktan Hissizlesene Kadar.Eve Döndügümde Babaneim Yün Topacına Bi Tekme Atardık.Yazık Babanemin gözlerinin bukadar bozuk olusunun nedeni belkide bizim kördügümlerimizdi...Ve Bu Sabah Büyüsüm Kocaman Olmusum.Bütün Kartopları ,Ihlamur, Dedem....Hicbiri Yok.Hatta Karın Yagısı Bile Umrumda Degil Sanki.Sonra Bir Cama Bakıyorum Gökyüzüne Dogru Yagan Kar Yüzüme Yagıyor Sanki.Sanki Gökyüzüne Ucuyorumda Kar Üstüme Üstüme Yagıyor.Ucuyorum.Evet evet bi saniye bunu unutmuştum..Ve Şimdi 20 yaşının kapısına gelmiş bi genç olarak neyse bi saniye uçuyorum şuan....