Dur!elini kolunu sallayarak buraya girebileceğini mi sandın ufaklık?
-Sizi zaten ben yönetiyorum,sizden izin mi alacağımı sandınız?
-Sen hayal kuruyorsun ufaklık,sen kimsin bu orduyu yönetmek kim.
-Ben sizin komutanınızım,ve sana emir veriyorum bana annemi bul!!!
-Nasıl girdin sen bu alaya?
-Şu duvarın altındaki deliğe sığabilecek boyuttayım.
-Eeee köpekleri de nasıl aştın sen?
-Sağ olsun annemin yaptığı ekmek arasını hiç sevmezdim ama ilk defa işime yaradı.
-Çocuğum çık çabuk dışarıya uğraşamam şimdi seninle.
-Asıl sen çık,komutanına nasıl böyle karşı gelebiliyorsun.
-Asker,al şu çocuğu da ailesine ulaştır uğraşamayacağım şimdi bu veletle.
-Tamam,şimdi gidiyorum ama geri döndüğümde burada kalmak için sen bana yalvaracaksın.
Askerlerden biri çocuğun durumunu görünce:Üzülme ufaklık bazen böyle sert komutanlar da olabiliyor.Diyerek çocuğun gönlünü yapmaya çalıştı.
Çocuk:Sen iyi bir askere benziyorsun,döndüğümde seni terfi ettirebilirim.
Asker kendi oğlunu hatırlayarak:Çok yaşa be ufaklık sen olmasan belki de bugün hiç gülmeyecektim.

Çocuk sinirli ve üzgün bir şekilde eve döndüğünde evdeki herkes onu heyecanla bekliyordu.
Annesi:Oğlum nerdesin,aramadığımız yer kalmadı,kayboldun diye yüreğimiz ağzımıza geldi,nasıl da yok oldun birden ortadan.
Çocuk:Anne senin pazar alışverişini bekleyemeyecek kadar çok işim vardı geldim işte.
Dedesi çocuğun kulağına fısıldayarak:Neredeydin yine afacan,söyle bakalım.
Çocuk:Tamam ama anneme söylemeyeceğine söz ver.
Dedesi:Ayıp ettin ufaklık ne zaman ispiyonculuk yaptım.
Çocuk hüzünlü bir sesle olan biteni anlattıktan sonra yaşlı adam çocuğun başını okşayarak:Eminim ki bir gün sen o alayın komutanı olacaksın dedi.

Zaman su gibi akıp geçmişti,bu küçük afacan büyümüş,okumuş yüzbaşı olmuştu.Kader bu ya günün birinde olayın geçtiği o alaya atanmıştı.Çocukken yaşadığı olaylar ona bir ders olmuştu ve o olayı hiç unutmadığından görevine sadık çok iyi bir asker olmuştu.Bizim yüzbaşı alayda gezerken o komutana rastlamış,komutanın rütbesinden daha rütbeli olduğu için yüzbaşını gören komutan hemen selam durmuş ve emredersiniz komutanım diye bağırmış.Bizim yüzbaşı:Ben sana sizi zaten ben yönetiyorum dememiş miydim?Adam bir şey anlamamış.Yüzbaşı olayı en baştan anlatınca komutan ne yapacağını bilemez hale gelmiş.Yüzbaşı:Hayatta kimsenin hayalleriyle dalga geçme,insan hayalinin peşinden pes ermeden koşarsa elbet bir gün o hayaline kavuşur ve senin gibiler de böyle ne yapacağını bilemez hale gelir.Seni
affediyorum,gidebilirsin ama bundan sonra kimsenin hayalleriyle dalga geçmemeyi öğrenmişsindir sanırım.