0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
747
Okunma
Saatin kaç olduğunu bilmiyorum
Anlamıyorum gece mi gündüz mü
Günlerdir yağmur yağıyor
Evlerin çatıların yolların üstüne
Sular alıp götürüyor
Ellerimi ayaklarımı gözlerimi
Gövdem yetim kalıyor..
Kederli üzgün bakıyor duvardaki Van Gogh
Her gece birileri gelip
Bir kıymık acı koparıyor ondan görünmez elleriyle
Gözlerim bir türlü yüzüme sığmıyor
Yakıyor ellerimi okuduğum kitaplar
Dışarıdan silah sesleri geliyor..
Dönüp duruyor başımın üstünde bir alıcı kuş
Her yanım yara bere içinde
Rüzgara yakalanmış bir mumun alevi gibi
Titriyor bakışlarımda sevdiğim kadınların görüntüleri
Üst üste yığılmış kitaplarım
Boynu bükük duruyor odanın bir köşesinde
Masanın üstünde bir bardak dolup dolup boşalıyor
Ve bir kalem
Acılı yorgun bir adamı yazıyor kendi kendine...
