KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bir Üçleme Çalışması (İNTİHAR)
Adem bey kafasında bin türlü düşünce ile arabasını deli gibi sürüp nazlının evine geldi dün gece ne güzeldi hersey mukemmeldi hayatının en zor kararını vermişti nazlıya evlenme teklifi yapmış güzelce eğlenmişlerdi nazlı yakında onun hanımı olacaktı ne güzeldi nazlı adı gibi asil ve nazlı bir kadın dı ama şimdi bu sabahtan beri nazlı ortada yoktu telefonunu açmıyordu işyerinde hasta diyorlardı .
Adem yoksa yoksa en korkyugu seyımı yaşıyordu nazlı onu bırakmışmıydı kaçmışmıydı nazlı bunu yapmazdı onun ademin herseyi oldugunu biliyordu ademin onsuz olamayacagınıda biliyordu.
Ama adem yinede perişan bir şekilde nazlının evine geldi kapıyı çaldı açan yoktu nasıl demek okadar hasta idi ha tekrar caldı hala ses yoktu . adem nazlının yegenini aradı evde oldugunu ama nazlıya ulaşamadıgını soyledi adamcagızda heyecanla geldi yedek anahtarla kapıyı açtılar ve açılan kapı ilede adem ve nazlının yeğeni irkildiler nazlının o güzel temiz tertipli evi ki adem bir kere agabeyi ile nazlıya oturmaya gelmişti o yuzden evi biliyordu ve onun temiz tertipli bir bayan oldugunuda perişan ve dağnık halde idi esyalar elbiseler her yere atılmıştı . ikisede korku ve endişe ile koşarak odalara bakmaya başladılar yatak odasına gelince her ikide de irkildi nazlının yeğeni yere dizlerinin üstüne çöktü Adem önce gördüklerine inanamadı sonra derin nefes aldı ve tekrar baktı nazlı hayatının aşkı boynundan aşağı sallanan bir çarşafın ucunda tavandan ağağı sallanıyordu yatak ve her yer kan içinde idi dün geceden neler oldugun anlaşılabiliyordu nazlı o güzel yeşil gözlerini kapıya doğru açmış bakıyordu sankı son anında bile adem der gibi yardım et kurtar der gibi
adem kosup nazlının ayaklarına sarıldı ağlıyordu hayatın bittigini biliyordu artık nazlıdan sonra yaşaması imkansızdı . nazlı son sanıyelerinde bile adem demişti bu belli idi dudaklarının kenarlarındakı ince morluk sankı adem benim sucum değil der gibi idi adem ayaga kalktı nefes aldı nazlının yeğeni hala iki buklum kapı eşiğinde idi
adem mutfaga gitti bir bıcak aldı nazlının hala tavandan sallanan bedeninin yanına geldi nazlının yeğeni başta ademin bedeni tavandan ındırecegini düşündü kendi gücünü toplamaya calışıp yardım etmek için ayaga kalkmak istedi ama beklenen gibi olmadı adem sensiz ben nasıl yaşayacagım nazlım dedi ve o kocaman bıcagı anında kalbine sapladı ve yatagın üztüne nazlının sallanan bedeninin ucuna yuvarlandı saat durmuştu iki aşık hayatı yaşayamamışlardı birisi daha yolun başında diğeri ise hayatı neşeyi daha yeni öğrenirken hayat onları bırakmıştı elveda demişti onlara
cenazeler ertesi gün kalkarken her iki beden nazlının yeğeninin isteği üzerine yanyana gömülüyorlardı. Nazlıyı tüm tanıyanlar göz yaşlarını tutamıyorlardı adem için ise herkes boyle bir aşk sadece flimlerde olur diyordu.
cenazeler gömülürken mezarlığın bir köşesinde harun duruyordu gözleri nefretle parlıyordu nazlı senin yanına gelecegim ademe seni oradada yar etmeyeceğim diyordu sonra elinde tuttu silahı anlına götürüdü ve tetiğe bastı ses tüm mezarlıkta yankılanınca koşturanlar oldu ve harunun cansız bedeni bulundu... .
