KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ALLAH AFFETSİN 12.BÖLÜM
Üçü de birbirlerine sarılmış ağlıyorlardı...
"Baba baba yanlış görmüyorum değil mi? Bir de sen bak ."
O ise hem oğlunu öpüyor; hem de dilindeki sözcükler sevinçten karman çormandı.
" E....e ...evvet aslanım benim."
Esin hala gözlerini, burnunu siliyordu.
" Helal olsun canıma.Bu kadar çalışmanın, emeğinin hakkını aldın."
" Şimdi doğru tercih yapmak gerekiyor."
Azmi nin yüreği kıpır kıpırdı.
" Deshaneye gidip öğretmenlerle birlikte seçeceğim okulları işaretlerim."
" Aman yavrum acele etme.Sakin sakin düşünerek kararını ver.Bu hayat ,gelecek senin."
( Sakın ümidini kaybetme ,sakın mutsuzluğa düşme; sev ,sevil yaşamak öyle güzel ki... derin derin nefes al ve hisset yüreğinde.)
Harç parasıydı, ,okula kayıt işlemleri,kitapları derken ...ve Azmi İstanbul Teknik Üniversitesi Avrupa Birliği uluslararası halkla ilişkiler bölümüne başlamıştı.
Ayhan işle ev arasında mekik dokuyor; Esin ise artık emekliliğe alışmış; kumaş boyama,İngilizce dil kursuna başlamıştı.Ama...ama... her ay çocuk yuvalarına yaptıkları yardım ikisinin arasında hep sır olarak kalmaktaydı.
Bu arada okumak isteyip de fakirlikten okula gidemeyen ve gönderilmeyen; genellikle kız çocukları için her türlü etkinliklere katılmayı da ihmal etmiyorlardı.
" Neler yapılabilir?"
" Aslında boş durmamak lazım; kursta yapılan elişlerini satarak katkıda bulunabiliriz "diye düşünüyordu Esin.
Diğer arkadaşlarından biri ise
" Evde kek, kurabiye,börek pişirip geliriyle yardımcı olsak yavrularımıza " diyordu.
Fikirler çok içten ve güzeldi.Hepsi canı gönülden bir şeyler yapmak istiyordu.
Gülümser Teyze içlerinde en yaşlı olandı.Giyimiyle ,bilgisiyle tam bir cumhuriyet kadınını temsil ediyordu.
"Ben de çetikler ,bebek takımları örerim yavrularımız yeterki okusun "demişti .
Mustafa Bey çıkaracağı kitabının satışınından elde edeceği tüm gelirini çocukların eğitimi için harcıyacağını söylerken herkes onu ayakta dakikalarca alkışladı.
Aralarında iş bölümü yaptıktan sonra tekrar toplanmak üzere ayrıldılar.
Ayhan’la Esin eve doğru yürürken bugün alınan kararları değerlendiriyordı.
" Kermesler de faydalı ama sadece o okuldaki çocuklara yönelik olmakta."
" Haklısın sultanım."
O arada Azmi aramış; biraz gecikeceğini söylemişti.
" Ama yemeğe yetiş emi birtanem. Sensiz soframızın tadı olmuyor biliyorsun."
" Tamammmm anneeee."
Bu kez babası aldı telefonu
" Oğlum sen bakma bize; acele etme.Haber vermen iyi oldu,merak ederdik yoksa."
"Sağol baba biraz arkadaşlarla pastahane de oturacağız. Fazla gecikmemeye çalışacağım."
" Anlaştık aslan oğlum."
" Görüşürüz ; çok öptüm."
"Biz de seni."
Esin in suratı asılmıştı.
"Sultanım hemen de kaşlarını çattın."
" Ama ...."
" Azmi bebek değil ki..Artık; bizden başka dünyası da var."
" Öyle de ...Ne bileyim meraklanıyor,evhamlanıyorum."
" Yapma sultanım; bak arıyor nerede olduğunu bildiriyor.Oğlanın üzerine düşme bu kadar."
Eve gelince Esin mutfağa ; Ayhan da balkondaki çiçekleri sulamaya girişti.
Tam masaya oturmuş yemeğe başlarken Azmi’ de geldi.
"Ohhhhh! Miss gibi yemek kokuları geliyor.Çok acıktım."
"Hadi sol elimiz seni bekliyor."
Annesi tabağına yemeğini koyup uzattı.
Bir yandan iştahla yiyor bir yandan da...
"Eline sağlık çok güzel güzel olmuş; ne kattın içine böylee.?"
Esin tatlı tatlı gülümsedi..
"Sevgimi ..."Sizlere olan hiç bitmeyen sevgimi."
(Günler ömür sayfasıdır;çevirdikçe ona hep sevgi,iyilik dolu güzel şeyler yazmalısın.)
Gece gene gözlerine uyku girmemişti bir o yana bir bu yana dönüp duruyordu.
"Sultanım ne oldu?"
" Hiççççç...hiçççç uyku tutmadı da..."
" Bir şeye mi canın sıkıldı ?"
"Aslında hem evet ;hem hayır."
" Paylaşmak ister misin?"
Ayhan kolunu ona doğru uzatarak kendine çekti.
" Hep kafamda bir soru işareti var."
" Neymiş o sultanım?"
"Azmi....onu...evlatl...."Sözünü bitiremeden sessizce ağlamaya başladı.
Sımsıkı sarılıp öptü eşini...
"Hay allah anlat bakayım içindeki derdi."
"Ya bir gün onu evlatlık aldığımızı öğrenirse....Ya oğlumu tamamen kaybedersim..."
Gene ağlamaya başladı.
"Acaba diyorum ona gerçeği açıklamalı mıydık?"
Ayhan da üzülmüştü.
"Geç mi kaldık söylemekte ?"
"Kim bilir?"
İkisi de çelişki çemberinde dönerken birbirlerine bakıp sustular
NEŞE KIZILYAR
CAN DOSTLARIM ÖYKÜM SİZLERLE DEVAM EDECEK....
YORUMLAR
Tam tersini düşünmüştüm bir önceki bölümde. Başarının gözyazlarıymış meğerse.. :))
Billur T. Phelps
çok güzel anlatım meleğim su gibiakıyor okurken seni yüreğinden öpüyorum eskiler geliyo aklıma okudukca offffff
GÜLDESTE
siyahgecem
Sanırım gerçeği öğrenmek böyle büyük sevgiler karşısında etkili olmaz.
Korkmamak lazım diyorum ben. Artık neden küçükken gerçeğin söylenmediğinin idrakine varabilecek kadar büyüdü gibi.
Çok güzel devam ediyor, candan kutlarım, sevgilerimle
GÜLDESTE
Çalışmanın karşılığını almanın hazzına şahit olduk bu bölümde. Kelimenin tam anlamıyla örnek bir ailenin yardım severlikleri ile çevresine karşı duyarlılıklarına da elbet...
Azmi evlatlık olduğunu başkalarından öğrenirse eğer tam bir hayal kırıklığı yaşayacaktır. O artık aklı başında bir reşit ve uygun bir ortamda gerçeklerle tanışırsa iyi olur kanısındayım. Öz anne ve babası olmadığı halde kendisine böyle sevgi ve saygı ortamı sunanlara aldığı eğitim gereği nankörlük etmeyeceğini düşünüyorum...
Azmi ikamet ettikleri şehirde Üniversite okuduğu için de ayrıca şanslı. Niceleri için yuvadan uçmanın ilk kanat çırpışlarıdır o yıllar....
Güzel bir bölümdü yine.Tebrik ederim Can Kardeşim.Gönül dolusu selam ve sevgilerimle...
GÜLDESTE
evlat edinme
ve evlatlık
bu konu çocuğa açıklanmalı mı
açıklanmamalı mı
pedagoglarda bu konuda hemfikir olamıyorlar malesef
kimisi diyor ki çocuk tam olarak büyümeden herşey açıklanmalı, kimiside tam tersini
bence konunun özeti buydu
çocuğa söylenmelimi söylenmemeli mi
bakalım neye karar verecek aile
merakla bekliyorum arkadaşım
sevgilerimle
GÜLDESTE
( Sakın ümidini kaybetme ,sakın mutsuzluğa düşme; sev ,sevil yaşamak öyle güzel ki... derin derin nefes al ve hisset yüreğinde.)
annem... tebrikler burası o kadar içime işlediki :( sanki bana yazılmıştı.
sevgimle hep...
GÜLDESTE
çok güzeldi değerli dost yüreğinize saglık kaleminiz varolsun saygılarımla öptüm sizi
GÜLDESTE
Muhteşem bir anlatım. Kutluyorum arkadaşım güçlü kalemini. Sevgilerimle.
GÜLDESTE
Çok güzel gidiyor can dostum. İçimizden bir aileyi anlatıyorsun sanki, kim korkmaz ki, bir gün evlatlık olduğunu öğrenmekten ve o aile o güne kadar büyüttüğü çocuğu aniden kaybetmekten.
Tebrikler canım, puanım tam.
GÜLDESTE
iyi kazandı sonunda :-)
( Sakın ümidini kaybetme ,sakın mutsuzluğa düşme; sev ,sevil yaşamak öyle güzel ki... derin derin nefes al ve hisset yüreğinde.)
(Günler ömür sayfasıdır;çevirdikçe ona hep sevgi,iyilik dolu güzel şeyler yazmalısın.)
ÖYKÜ KADAR BU PARANTEZLERE SIĞMAYACAK KADAR GÜZEL ŞEYLER YAZAN KALEMİ EN DERİN SAYGILARIM LA SELAMLIYORUM....YÜREĞİNİZ KOR GİBİ BU ÖYKÜYÜ ISITMIŞ
YÜREĞİNİZE SAĞLIK....
GÜLDESTE
akıcı bir o kadarda anlamlıydı beğeniyle takip ediyorum saygımı bıraktım
GÜLDESTE
EMEĞİNE SAGLIK ANNEM..SENİ SEVİYORUM KUTLADIM!!!
