GECE ZİFİRİ KARANLIK
Gece zifiri karanlık ölüm beni izliyordu. o kadar çok içmiştim ki farkında bile değildim sokak karla kaplanmış ağaç dalları insan iskeletlerine benziyordu dolunay beni ele verircesine bütün aydınlığını üzerime döküyordu. birden önüme rüzgar ürküterek okşuyordu ağaçları, bir araba çıktı elim ayağım birbirine dolandı yere devrildim ihtiyar bir adam arabadan al acele indi tutu kollarımdan _ne oldu evladım bir şeyin var mı? Hiçbir şey demeden öylece baktım yaşlı adamın yüz çizgilerine ve çukura gömülen gözlerine ve birden, bire uyandım sonsuz uykuda güneş bütün dehşetiyle yüzüme çarptı bir şey göremiyordum duygularım karmakarışık ben nerdeyim, nasılım ne yapıyorum bir yığın hatam olmuş bir yığın akılsızca biliyorum bir daha dönmeyeceğim o hatalara ama idam kararı toplumun yargısında hiçbir şey düşünemiyorum kış güneşi öyle yakıcıydı ki karlar inat ediyor bir türlü erimiyordu. İçimde sokakları tek, tek dolaşma isteği tutkuya dönüştü birden bire yaşlı adam nerdeydi ben nerdeydim yoksa bir rüyamıydı bütün bunlar nerden geldiğini bilmediğim bir kar topu düşüncelerimi darmadağın etti daha kendime gelmeden ardında ikincisi patladı yüzüme ne tuhaf bir doygu ben kartopu oynamamışım ömrümce kimdi bu haylaz çocuk üçüncü sırtımda patladı yüz hatlarım gerildi yüzümdeki kar taneleri eriyip aktı yüzümden sağımda solumda kimseler yoktu elime bir yumak kar aldım gücüm yetiğince sıktım karın serinliği avucumu doldurunca içime sebepsiz bir huzur doldu birden karı avucumda eriterek yoluma devam ettim yine kaderi bir ok gibi sapladım yüreğime biliyor musunuz ben hiç kar topu oynamadım ömrümce ve son kar topuda eridi avuçlarımda şimdi nereye gideceğim her taraf ben beyaz kimdi acaba nasıl biriydi amacı neydi yoksa benim gibi hiç kartopu oynamamış birimiydi kim bilir beklide öyledir.
Üşüyen ellerimi ceplerime alarak ceketin yakalarını dikleştirip başımı içine gömdüm hiçbir yere bakmadan yoluma devam ediyordum yanımda geçen insanlar konuşuyorlardı ben onları canlandırıyordum karakterlerini yüzlerini yüz ifadelerini kimi hırçın, kimi komik, kimi sevinçli, kimi aptal görünümlü bakmadan kurguluyordum pekiyi bana kim kartopu attı?
Böyle dalgın yürürken birden bir şeye çarptım genç bir bayan elinde elindeki poşet düştü içindeki her şey ortalığa saçıldı o an göz göze geldik ikimizde dona kaldık ta ki yaşlı kadın yerden aldığı portakalı kafama savurunca _önüne baksana avanak aval, aval ne bakıyorsun kızıma! Ayaklarım aldı götürdü beni oradan ama ben daha ordaydım yine yalnızlığımla baş başa idim