bir gezinti arasında rastladım
çalışmanın ve yazarının ismini hatırlayamadım
yeni nesil şairlere malzeme kalmamış demişti
afalladım,düşüncelere daldım...
leylalar,mecnunlar,sevdalar ayrılıklar
içtenlikler,dışlanışlar,sevinçler,sıkıntılar..
kişilikler,dişilikler,maddeler ve manalar
ne konu varsa güya eskiler hep yazmışlar..
belki bi açıdan doğru olabilir: şeklen..
senin zamanında klavye yoktu ey neyzen
ey hayyam,morfinle uyuştun mu sen
ne yapardın zaloğlu,sırtından kurşun yersen..

yeni nesle malzeme kalmamış
ortada 6666 hak kelâma övgüler varken
göze dokunan sayısız kuşatmalar dururken..
insan nesli ikiden milyarlara ulaşmışken..
her dakkada kalbimiz binbir türlü hale bürünürken...

şiir hakkında olanca söz sayılmışken
binbir penceresi olan bir sarayın bir penceresinden
bakmak gibidir malzeme tükenmiş demek..
en hassası da yazılan konuyu malzeme olarak görmek..
madde sınırlıdır çok görünsede gözlere
manayla şekle giren maddelerin çoğalması ilham olur sözlere..

vel hasılı kelam
şairde meram
delide bayram
hassasta ihtimam

tükenmez...