Yedi blok ötede müstakil evin bodrum katında; rutubetli hava kan ve irin kokusuyla birleşmişti. Uzun boylu, beyaz önlük giymiş adam manikürlü ellerini dudaklarına götürürken kamera görüntülerini gösteren ekrana sırıtarak bakarken;

"Daha durun bakalım. Bunlar size az bile, ben bu günü görmek için yıllarca bekledi. İntikam soğuk içilir. Bende sizin kanınızı içeceğim"
derken yan hücredeki çığlık
" Yalvarırım ölmek istiyorum beni öldür ne olur" diye bağırıyordu. Ve o sesler hücrenin duvarları tarafından emiliyordu. Beyaz önlüklü adam dışında kimse duymuyordu.

Beyaz önlüklü adam önce karşı masadaki düzeneğine, sonra saatine baktı.Ekrandaki kız hala saçlarını yolarak, çığlıklar atmaya devam ediyordu. Beyaz önlüklü adam oturduğu yerden kalkarak, odanın içinde turlarken sol eliyle çenesini ovuşturarak gezindi. Dönüp masasındaki kağıtlara tekrar göz attıktan sonra odanın diğer köşesindeki askılığa yöneldi.

Önlüğünü çıkarırken sanki az önceki kin dolu adamın yerini bir başkası almıştı. Islık çalarak masasına tekrar döndü. Masasının üstündeki çerçeveli resmin yanındaki yarım bardak suyu ; masanın diğer köşesinde bulunan küçük kaktüs çiceğine döktükten sonra, bardağı yerine koydu.

Odanın koridoruna doğru yürüdü. Koridorun kapısını açtı arkasından kilitledi. ikinci odaya geldiğinde hala ıslık çalarak askıdaki kıyafetini giyindi.İkinci kapıyı açarak ilerledi.İçerdeki koku daha da ağırlaşmıtı.

Koridorda ilerlerken hücrenin küçük camından içeri baktı. İçerdeki kızı aman dilercesine sesi kısılmış bir radyodan gelen ses gibi ;

" Yalvarırım bırak beni, yada öldür kurtulayım"

" daha beklemen gerekecek.Sen de benim gibi şanslılardansın" bu sözleri söylerken beyaz önlüklü adam başını sallayarak tamam derken, kızın duymayacağınıda biliyordu. Bir kaç adım attıktan sonra diğer bir odanın kapısını açtı.

Burası bir mezbaadan farksızdı. Parçalanmış insan cesetleriyle doluydu. Bu parçalar bir masanın üstünde, bir biri üstüne konulmuştu.Kollar bacaklar özenle yığılmış bir yığındı sanki. Birisi kısa saçlı, biri uzun saçlı ikisi esmer erkek ve biri uzun sarı saçlı bir kadına ait toplam üç adet insan kafası lavabonun üstünde duruyordu.
Beyaz önlüklü adam içeri girerken bu sefer kapıyı kilitlemedi. Kırmızı düğmeye basarak makineyi çalıştırmaya başlarken;

" sizinle işim buraya kadar "

her parçayı makineye atarken ıslık çalmaya yeniden başlamıştı.Yüzüne sıçrayan et parçalarını sağ koluyla silerek ıslığındaki melodiye devam ediyordu. Makineyi kapattıktan sonra lavabonun üstündeki kafaları poşete koydu.



ı
i

*

Komser Kenan yarı uyur, yarı uyanık karşısındaki sesle uyandı.

" Aloo... bakıyorum gecen çok iyi geçmiş."

Sesle birlikte irkilirken , Kenan gözlerini ovuşturarak o tanıdık sese cevap verir;

" heee yaaa ! ne demezsin balkonuna kedi girenlerle dost olduk bu gece "

yoğun geçen o gece, gelen telefonların aslında çoğu bu tip şikayetlerle doluydu.Kenan esneyerek doğruldu.

"ee gözümüz aydın armatörün oğlu bulunmuş"

"Hele şükür telefonlar kesildi Müdürün dilinden de kurtulduk "

Nöbeti Komser Salih’e devrederek çıkar.Bir elinde pet bardaktaki kahveyi içerek enin yolunu tutar. Kapıdan içeri girer girmez Paşanın karşılamasıyla karşılanır. ( paşa iki yıldır sokakta bulduğu köpektir.) Yiyecek kapına yemek koyar. Kendini yatağına atmadan önce her zaman ki alışkanlığını yaparak ölen eşinin fotoğrafına dokunur. Elbiseleriyle yatağa yatmasıyla uyuması bir olur.Bir kaç saat sonra telefon çalar. Arayan Salih;

" Kenan çabuk gel işler gene karıştı. Armatörün oğlu intihar etmiş. Garip birşeyler var."

Kenan bir elinde telefonla salihi dinlerken
"bunlar hep beni buluyor niyeyse" diye içinden geçirirken Salih ;
" Müdür özellikle seni istedi."