ÇOCUK OLMAK :)

• 11 Aralık 2011 Pazar 20:37:46

ÇOCUK OLMAK ;
Dünyanın en güzel duygusudur..en saf,en pembe hayalleri barındırır o minicik dünyanız..zorluklarla karşılaştığınızda kaybolan umutlardan bir kucak dolusu vardır çocuklarda.küçükken büyümek istemenin nedeni de budur belki,hala umutlara sahip olmak yan bahçedeki erik ağaçlarına üstünün başının kirleneceğini umursamadan tırmanıp bir kaç erik aşırmaktır ... belki de daha doğrusu tırmanabileceğin ağaçların olduğu,ağaçların elma verdiği,erik verdiği zamanlardır . elindeki 5 kuruşla bakkala gidip "amca,buna yeter mi ?" ya da "bunla ne alabilirim ?" gibi soruları hiç çekinmeden sorabilmektir ; çocuk olmak. canını en çok yakanın dizlerindeki,kollarındaki yaralar olduğunu sanmaktır.aşk acısıyla,ölüm acısıyla,ayrılık acısıyle henüz tanışmamış olmaktır. misket oynamak, ip atlamak, top peşinde koşturup eve toz toprak içinde gelmektir çocuk olmak kirlenmemektir.
Biraz biraz büyüdüğümü anladığımdan beri dönmek istediğimdir. ve sanıyorumki büyüyen ya da çocuk olamayanın ya da çocukluğunu yaşayamayanın istediğidir.
Cidden. çocuk olmak cesur olmaktır. tüm gücüyle üstüne doğru gelen bir köpeğin seniısırabileceğini aklına bile getirmeden, sevmek için yanına gelmesini beklemektir. kaçmamaktır.
bisiklet üzerinde iki elini birden bırakabildiğin, mahallenin en uzun yokuşundan o bisikletle hiç düşünmeden kendini aşağı sallandırabildiğin, kışgelir gelmez eline aldığın naylon torbayla saatlerce kaydığın tek yerdir çocukluk. büyüyünce her şey olabileceğini sanmak, dünyayı değiştirebileceğine inanmaktır. dünyanın sadece yaşadığınız mahalleden ibaret olduğunu, sanmaktır.
Siz bir çocuğun yenilgiyi kabullenip de kenara çekildiğini gördünüz mü hiç? kaybettiği yarışmayı, ebe olduğunda sobelendiğini, çift kale maç yaparken yediği golleri hazmedebildiğini. küççük bir dünyada yaşamaktır. iki elini yana açıp, "kaabomuşşş" diye aranacak kadar küçük. gülmenin ya da ağlamanın basit olduğu, maviyi gösterip bu”kııımızııı” diyecek kadar renkli bir dünyada. “biii, uçç, sekiszzz, on” diye sayacak kadar kolay, kendi başınayken düşünce ağlamayan, annesinin yanında düşünce yaygarayı koparacak kadar "kandırıkçıı"
bir dünyada olmaktır.
"komacan" olmaktır. gözleri faltaşı gibi açıp, her gün yenidenşaşırarak, öğrenerek büyümektir. çocuk olmak masumiyettir,saflıktır.çocuk olmak , yaşadığın en büyük acının oyun oynarken düşüp dizlerinin kanaması olması,en büyük mutluluğunsa babanın akşam eve gelirken sana ne getireceğini merakla beklerken yaşadığın o tatlı heyecandır..çocuk olmak çıkarsız arkadaşlıklar kurmaktır
çocuk olmak kırgınlıkların yerini tekrar sevgiye bırakmasıdır,kin tutmamasıdır buşarkıların hepsi neden aşk üzerine diye düşünmektir, ne var bu aşk meşk meselelerinde diye soru sorup yetişkinlerden cevap alamamaktır. sokakta duvara işerken, burnunu karıştırırken ve bilmeden küfür ederken masum olmaktır.
çocuk olmak :çocuk yuvasında çocuk olmak, yoksul olup yaz kış çıplak ayak dolaşmak, afrika ülkelerinde derin kemiğine yapışmış aç yaşamak, yüzüne gözüne sineklerin konması, devamlı dayak yemek, dilencilik yapmak, tiner çekmek, yaşamak için öldürmek zorunda kalmak, trafik ışıklarında araçların camlarını silmek azar işitmek, mendil satmak, ayakkabı boyacılığı yapmak, tamircinin çırağı olmak içinde bulunduğun sürede asla değerini anlayamadığın durum..
Cocukken asla keşke hep böyle kalsam demezsin.. büyümek istersin çünkü o zamanlar en büyük tutkun meraktır.. büyük olmayı merak edersin.. ama bilmezsin ki; büyüdüğünde tekrar çocuk olabilmek için her şeyi yapabileceğini.. büyüdüğünde küçükken yapamayacağın çok şeyi yaparsın ama seninle birlikte dertlerin de büyür.. dünyanın, hayatın ne kadar karmaşık olduğunu görürsün.. hem de genelde can yakan şekillerde öğrenirsin bunu.. asla çocukken olduğu gibi okşamaz seni hayat büyüdüğünde.. asla annenler sana bi tabancayı almadılar diye ağlayabiliceğin bi şansın ya da vaktin olmaz.. ama hiçbir insan gerçekten çocuk olduğu zamanki kadar saf olamaz.. sadece kendini kandırır.. ya da çocuk gibi davranarak etrafındakileri bıktırır.. kendini kandırarak hayatı da kandırdığınısanır, hayatın onu hala okşayacağını sanır.. ama hayat asla kanmaz ki bu tür oyunlara.. o da senle dalga geçer o zaman okşayacağını sanarsın ama tokatısuratında bulursun..
oyunlardaki save, loadolayı keşke gerçek hayatta da olsa. o zaman çocukluk zamanımı yeniden load eder ve çocukluğumda kaldığım yerden devam ederdim.

KUBAL / ARALIK