Allah`a ulaşmayı dilemek

Mutluluga bir dilek! Mutlulugun kaynagi Allah´dir. O kaynakdan icmeye bir dilek gerek....
Tek bir dilek, ama kalpten.....

Allah`in insandaki emaneti olan Ruhun ölmeden önce Allah`a ulastirilmasi her insanin üzerine farzdir. Su an bu hayati derecede önemli olan farz, Islam ögretisi ve böylece uygulamasinda artik yoktur!
Secde Suresinin 9. ayetinde Allahu Teala bize ruhundan üfledigini ifade etmekdedir:

Secde-9:
Sonra (Allah), onu dizayn etti ve onun içine ruhundan üfürdü ve sizler için sem’î (işitme hassası), basar (görme hassası) ve fuad (idrak etme hassası) kıldı. Ne kadar az şükrediyorsunuz.

Bu Ruh Allah`in Ruhudur ve onun emanetidir. Ahzab-72´de bu emaneti sadece insanin yüklendigini Allahu Teala buyurmakdadir:

Ahzab-72:
Muhakkak ki Biz, emaneti göklere, arza ve dağlara arz ettik (sunduk, teklif ettik). Onu yüklenmekten çekindiler ve ondan korktular. Ve insan onu yüklendi. Muhakkak ki o (nefs), çok zalimdir, çok cahildir.

Bu emanet vaktinde sahibine ulastirilmasi gerekmekdedir. Ruhumuzun dünya hayatindaki görevi, ölmeden önce, yani vaktinde sahibi olan Allah´a ulastirilmasidir. Iste Nisa-58´de emanetleri sahibine iadesi emredilmekdedir:

Nisa-58:
Muhakkak ki Allah, emanetleri sahibine teslim etmenizi ve insanlar arasında hakemlik yaptığınız zaman adaletle hükmetmenizi emreder. Muhakkak ki Allah, onunla (bununla) size ne güzel öğüt veriyor. Ve muhakkak ki Allah, en iyi işiten ve en iyi görendir.

Müminun-8´de ise Müminler tarif edilirken söyle denmekdedir:
Müminun-8:
Ve onlar, emanetlerine ve ahdlerine riayet edenlerdir (uyanlar, sadık olanlardır).

Müminin özelliklerindendir emanete riayet etmek. Allah´in emaneti olan Ruhu ölmeden önce Allah´a ulastiranlar emanete riayet edenlerdir.

Ruhumuzu Allah´a ulastirmayi dilersek ne olur? Eger bu dilegi kalbimize yerlestirirsek, o zaman Allahu Teala mutlaka Ruhumuzu kendisine ulastiracakdir. Öyle Allah´a yalvarmaliyiz ki, o Ruhumuzu mutlaka kendisine ulastirmali. Kalbi 100% karanliklarla dolu ve mutsuzlugumuzun kaynagi olan Nefsimiz bu dilekle beraber aydinlanmaya, arinmaya baslar ve Allahu Teala onun arindirilmasini farz kilmisdir.

Eger dilersek, Nefsimizin karanlik kalbine Allahu Teala kendi sevgisini koyacak ve nurlarini akitacak. O sevgi ile Onu severiz, emirlerini severiz. Yarattigi herkesi ve herseyi severiz.

Öyleyse Ruhumuz Allah´a ulasmak istiyor, ama Nefsimiz dünyayi istiyor. Biz Irademizi kullanarak Ruhumuzu dinleyip onu Allah´a ulastirmayi dilemeliyiz. Iste Yunus-7 ve 8´de, dilemez isek otomatik olarak nefsimize uyacagimiz ifade edilmekdedir. Ve Kehf-105´ de ise baska bir sonuc bildiriliyor:
Yunus-7:
Muhakkak ki onlar, Bize ulaşmayı dilemezler. Dünya hayatından razı olmuşlardır ve onunla doyuma ulaşmışlardır ve onlar âyetlerimizden gâfil olanlardır
Yunus-8:
İşte onların kazandıkları (dereceler) gereğince varacakları yer ateştir (cehennemdir)
Kehf-105:
İşte onlar, Rab’lerinin âyetlerini ve O’na ulaşmayi (ölmeden evvel ruhun Allah’a ulaşmasını) inkâr ettiler. Böylece onların amelleri heba oldu (boşa gitti). Artık onlar için kıyâmet günü mizan tutmayız

...Ya Rabbim, ne olur Ruhumu sana ulasdir... Sana ulasmayi diliyorum...Sana kul...Sana dost olmak istiyorum....

Allah razi olsun