ELVEDAYAMI HAZIRLANIYORUZ ANA DILIMIZE
TÜRKCE
Türkcemiz lehceleri, yöresel sive ve esdeger manali kelimelerimiz..
Neler oluyor ana dilimize zamanami yoksa Avrupa hevesinemi kurban ediyoruz.
Ana karnindaki bebeklerimize junyer demeye baslayan yeni kusak o bebek büyüdügünde,
kullanacagi dilin karmasasini düsünemiyormu acaba.
Ben yurt disinda yasayan bir kisi olarak gözlemlediklerim kendim dahil lehce ve terim bozukluklari ile dolu bir "Türkceye" sahip olmaktan utanmaya basladigimi ifade etmek istiyorum..
Anneden edindigim okuma aliskanligim ve kitaplara düskünlügüm bu konuda biraz olsun rahatlatsada,
cevreninde büyük bir etki(FAKTÖR) oldugu kacinilmaz bir gercek diye düsünüyorum.
Türkiyede yasayan kisilere "VATANDASLARIMA" bir soru yöneltmek istiyorum.
Hadi biz yurt disinda büyümüs ve yasamakta olan kisilerde Türkce bozuklugu vasil olmasina vasilda
peki ya siz ana dili ile dogup büyümüs günlük yasaminda ikinci veya ücüncü bir dile mecburi kalmadan yasayanlardaki bu Türkce bozuklugu nedir?
Nedir bu Avrupa meraki ?
Avrupada yasayanlari dahi saskina düsürecek bizlerin dahi bilmedigi bir Avrupayi beyinlerde yasatmak.
Biz yurt disinda yasayanlarda actigimiz is yerinde Türkce isim alabilmek adina önümüze cikan tüm engelleri asmak icin inanilmaz bir caba icerisine giriyoruzki inanin bana buradaki is yeri acma cabasinda olan bir büyügümün sözleri söyle idi bu konuda.
- Ben bu isyerine Türkce isim alamazsam isinamam buraya ruhi halim( PISIKOLOJIM)
bozulur vallahi...
Demisti..
Türkiyede ise her gecen gün cig misali cogalan bir yabanci isim ile is yeri acma telasi.
Antalyada cocuklarim ile parkta iken iki cocugun aralarindaki muhabbetleri sasirtmisti beni.
Paylasmak istiyorum sizlerle.
1.Cocuk -- Acikdim olum.
2.Cocuk -- Ne yiyelim.
1.Cocuk -- Hamburger, pommes olabilir bol ketcupli olummm ne yiycez döner yiycek halimiz yok karizmayi cizer. Güler bir ifade ile yüzünde.
2.Cocuk --Yeni yer acilmis olum klass bi yer diyorlar gidelimmi?
1.Cocuk ---Adi ne?
2.Cocuk --Genc sofrasi.
1.Cocuk -- Neyy hahah olum crayz,misin len sen yuhh isme bak olum Türkcemi ismi lan pacoz oluruz.
Burger Kinge gidelim yürü mekan lolita kayniyo orda mennn yürü...
Tamamen onlarin konusma lehceleri ile yazdim.
Siz düsünün gerisiniki bunlar takriben yas ortalamari 14,15 olan cocuklardi.
Her gecen gün Türkcemizi bildik bilmedik yerli yersiz yabanci kelimelerle isgale ugratip sonundaki hüsrandan bir haber cok biliyormus edalarinda salinmak?
Siirler Siirlerimiz yürek seslerimiz imlasiz virgülsüz noktasiz ? sizce yetim birakilmiyormu?
Gecenlerde okudugum bir siirde internette aynen su misra vardi.
---- "Ve ben kulaklarimda minare sesiyle sensizligime bakiyordum..
Ne mana cikar sizce bu kelime olmaktan aciz kelimelerden.
Kendimi gelistirmek adina cok okuyorum Türkce yazi ve makale siir imlalarinida ögrenmek adina.
Ama üzüntü ile kapiyorum bilgisayarimi pardon simdiki adi ile compiturümü :)
Gözlemledigim olaylardan bir digeride türkce kelime dagarciginin cok kisitli kullanilmasi ki cok genis kelime dagarcigi hazinesine sahip bil dil..
Bir VIDEO görüntüsünüde bu manada sizlerle paylasmak istiyorum.
Yararli olacagini düsündügüm izleyince zaten tüm bu konuya iliskin yazilip cizilenlerin cogunuda bünyesinde barindiran bir calisma.
Yapan emek verip hazirlayanlarin emeklerine saglik.
www.metacafe.com/watch/299315/
YORUMLAR
Aslında elden bırakılmaması gereken en hassas konulardan
biri dil.Dilimizi öz türkçemizi mahfettiler yerli tabela kalmadı istanbul'a her gidişim de kendimi yeniden yabancı uşağı olarak görüyorum.Adı değişmeyen ekmek kaldı yakında o nu da kaybedebiliriz.Oysa ki bütün dünya dilleri bizim dilimizden beslenmmektedir.Dillerin ana kaynağı Türkçedir.Kalemine sağlık cannn
Oooo Harika dost Türkçe ve lehçemize sahip çıkılması adına kayda değer tesbitler mamafi dilimizi kurtarabilene aşkolsun.Tüm tabelalarımıiş ve işletmelerimiz sokak ,cadde adlarımız İng-Frs-İtal-arapç.vs.Bu hassas konuda sana katılmakla beraber yayımlanmış çok sayıda makalemde bulunmaktadır.Kutladım kalemini.
Çok haklısın Elif Arkadaşım.sadece dilimizi kaybetsek çoktan razıyım biz insanlığımızı kaybetmek üzereyiz ve farkında bile değiliz.bir defa okuyan değil,seyreden toplum olduk.yapılan bir araştırmaya göre Türkiyede Tv.izleme ortalaması günde kişi başına düşen tam (beş saat)çocukları biz yetiştirmiyoruz Televizyon yetiştiriyor...!Papağan misali her gördüklerimizi taklit etmeye devam ediyoruz.yazacak öyle çok şey var ki ben bu konulara girmek bile istemiyorum.umarım aklımız başımıza gelir...sevgi ve selamlar...