kabına sığmaz şiir
yer,zaman mekân aşar da
kendisini buluverir en muamma mısralarda...
tonu ayarlanırsa okurken
tuz biber gibi olur yemek yerken..
insan taklit etmeyi sever kimi zaman
o olmak ister, yani sevdiği kahraman..
ve yazarken de okurkende ona yaklaşır
yada artık onu aştığı anlaşılmıştır..
naçizane ben,dem vurmayı severim eskilerden
merhum sacit onan’a çalışırım hep okurken..
şiir zamanları buluşturur,rengâhenk
berkler mecnunu andırır,iremlerse leylaya denk..
şiir mekanlarıda teşbih eder tatlı bir müziplikle
burdayken fizanı dolaşır şair, büyük bir incelikle..
imlaları ve imaları şaşırtır şiir tabiat olur
ağaç olur şair,kuş olur,anka olur,kaf dağında vatan olur..
şiir ruhudur edebiyatın,ilkin o gelir akla,kalem bulunca
halısı uçar alaaddinin rüzgârı yakalayınca..
özlem dillenir,hasret,öfke vesaire şekle bürünür
şairin sureti tarif ettiği mefhumda görünür..
tahsilatı ağır olur,tahsil görmemiş şiirlerin
bu tahsilsiz tarif için;dostlar şu fakiri affedin...