Mülkün Temeline Fikren Çomak Sokmak

• 7 Aralık 2011 Çarşamba 05:33:47

MÜLKÜN TEMELİNE FİKREN ÇOMAK SOKMAK

Şimdi aslında birşeyler yapılmalı ama yapılanları görünce "yapmasaydınız daha iyiydi kardeşim" diyesi geliyor insanın.
Onlar bu yasaları çıkarırken çok düşünüp tartmış olsa gerekler ki ben bunun neticesinde çıkan sonuçlara ne diyeceğimi bilemiyorum.
Düşünemiyorum! Onların nasıl bir beyin gücü ile düşünüp, nasıl bir vicdanla bu karara vardıklarını aklım almıyor.

Mesela, bu gün beş yıl hapis cezaları iyi hâl sebebiyle dört yıla düşürülen sübyan tecavüzcülerini BEN öldürsem diyelim;
ama öyle üç-beş yaşındaki çocuklardan zevk alabilen gereksiz organlarını kesmeden, yakmadan..
Buluğ çağındaki kızın geleceğini, hayallerini boşver, o anını trawmaya sokan o kafasını taşla dağıtmadan.
Tek kızlara değil, erkeklere bile aynısını yapabilen o ellerin derisini soymadan ...
Tüm yaptıklarına rağmen İNSAN gibi yemek yiyip, belediye otobüslerine binip, sokalarda aramızda dolaşıp,
aynı hastanelerde tedavi olup yada her neyse işte İNSAN olarak aramızda yaşayan o mahlukların kanını içmeden
hani şöyle sadece öldürmüş olsam diyorum, ne olurdu?

Cinayet mi ? Peki kaç yıl ceza alırım sizce ? İyi hâlim de gözönünde bulundurulur mu?

Ya da şöyle devam edeyim; ben cezaevine gideceğim muhakkak. Çünkü ADAM öldürdüm (!) . Hakime "o adam değildi" diyebilir misin - saygısızlıktır bu!!!
Onların yasaları uzun soluklu düşünülmüş tartılmış ve masaya yatırılmıştır en doğru karar için(!)
Şimdi benim küçücük beynimle düşündüklerimle onların maddelerini mi sorgulayacağım- ne ayıp!

Nerde kalmıştık, evet ben ADAM öldürmüştüm. Cezaevi karşımda. Arkamda da tecavüz suçlusu bir ADAM daha. Beraber içeri giriyoruz.
Neden ? O suçlu, ben suçlu, ıslah edilmemiz gerekiyor(!!!!)
O beş yıldan dört yıla indirgenen süre zarfında ISLAH oluyor. Dışarıya çıkıyor aynı ruh bozukluğu katlanmış halde.
Bense bunu yediremeyip iyi halimi de yakmış vaziyette, en az çeyrek asırlık sürede ISLAH olmayı bekliyorum, düzgün ruh hâlim de bozulmuş olarak.
..............
Daha fazla yazmak isterdim ama satırlarıma burada istemeye istemeye son veriyorum. Çünkü devamında yazacaklarım ne bu sistemi değiştirmeye yetecek
ne de çocuklarımızın hayatlarını yıkanları ipte döndürebilmeye... Sadece söverek bunu yapmaya devam edelim biz... Haberlerde gördükçe, manşetlerde okudukça...
Hiç kapımızı çalarsa bu bela ne yaparız, diye düşünmeden bol bol sövmeye devam edelim, neye yarayacaksa!
MÜLKÜN TEMELİne fikren çomak sokmak ne haddimize!
Bırakalım dört yaşındaki çocuğa tecavüz edenler dört yılda ISLAH olup, sokaklarda hâlâ bizimle çocuklarımızla yaşamaya devam etsinler..
Yapacak birşey yok gibi artık bu satten sonra, oturup bolca dua edelim;
bırakın dört yılı, dörtbin yıl da geçse tedavi edilemeyecek yaralar içindeki o çocukların ruhları yeni suçlular doğurmasın diye !!!!

Gülşen Altunbaş