İSYANLARIM

• 6 Aralık 2011 Salı 03:12:59

İSYANLARIMDAKİ İHTİLALİM

Aşkı neden batırmak ister ki gönül,o zaten batmışta gelmiş gönlüme.!
Şimdi bir gece var bende ve ben kolsuz kanatsız yüzüyorum yalnızlığın sığ sularında,aslında her attığım adımım ,yalnızlığa değen nefesim arşa kaldırıyor ruhumu.

Ey eski zamanların çok bilmiş hancısı duy sesimi ! zorlama kilidimi, kendimi kilitlemişim işte,kapalı kapılarım.
Bu gece uyku yok bana, beynim şimdi bir santraç masasında ve yenilgiyi tadıyor ne güzel..!

İsyanlarım var ya içimde tüm neşter değmiş noktalarımı parçalıyor sanki,yönünü mü şaşırmış ne..?
Bir deli var bende beynimin baş misafiri en zor oyunların galibi oda yanlış yerde ihtilal yapıyor ve benim içimdeki har alev alıyor, yetiş ey siyah gece yetiş.

Sevmek var ya , adı güzel rengi, her şeyi güzel sevmek çıkardığım her isyanda nefesime daha da yaklaşıyor bende bir sarmaşık gibi büyüyor.

Kaç şişe var bende bu gece içimdeki mahzende,,,aslında içmişlik isyanımda.!
Gemiler usul ,usul yol alıyor kör beynimde duymuyor hiç aşkın esas sesini, işte ondan deliyim diyorum kendime.

Şu sarhoşluğu bir ele geçirsem uçurtma gibi gökyüzüne salacağım aslında önce yağmur olsun sonra aşk yağsın yeryüzüne yada sadece ben gibi iyanlarında ki ihtilallerini batıranlara delilere.!

Susuyor ya yüreğim,konuşsun diye en acı bıçağı saplıyorum kalbime acıysa adı canımı delicesine acıtıyorum,rengime kanamak diyorum bu gece.!
Basıyorum yalnızlığın sokağına bu gece nasılda çıtırdıyor güya kör sandığım yerler ve bir anda filize duruyor tohumlar,evet gece benden hem isyan hem ihtilal istiyor.
Yine susuyorum ya olmuyor işte içimde ki gemide duruyor rotasını kaybetmişçesine rötar yapıyor bu denizde.
Denizse kelimelerime misafir, ruhumun kovduğu eski bir gezgin aslında.!

Eski bir şarkı şu kırık radyoda çalan eski bir anıya davet gönlüme en güzel halat aslında ya da bendeki deliye fiyakalı bir çalım.
Gamzelerim konuşmak istiyor ama kımıldamıyor çizgilerim yalnızlık nasılda hantallaştırmış beni, koşamıyorum,kaçmak istesem sadece kalıyorum , kendime esir gözlerimde ki bir dehlizde.

Ah tavan sana hep bakıyorum her gece, düşüncelerimi ilk sana fırlatıyorum, içimden çıkan en güzel notaları da sağa sola göndermeden delicesine senin güzel soğuk avuçlarına bırakıyorum , yinede konuşmuyorsun isyanlarımdaki ihtilali mi kucaklamıyorsun.

Ey yalnızlığın sevgilisi en güzel eşi,ilki ve sonu gece yoksa sen, beni sevmiyormusun.?
Sus deme bana çıldırtma tamda bir bıçak sırtı olmuş yalnızlığım yanlış bir adım kanatacak beni….belki de silecek nasılsa sağırlığa alışmış zihinlerden.

Boş ver yüzüme bakıp ta genç deme sen bana kırışıklar demir attı bana, korkma sen henüz ona ulaşmadı beyazlarım gecenin renginden bir şey kaybetmedi saçlarım.
Sıkıldım mı diyorsun beni okurken o da güzel, yaşamak varsa, hissettiğin her duygu bir ihtilal aslında,yeter ki küçümseme beynini bırak bir günde içindeki delilik baş misafirin olsun ve sen var ya sen onu sadece kelimelere sal…!orada kimseye zararları olmaz hem o beyaz satırları doldururlar beyninin çizgilerini kımıldatırlar,arada hareket lazım onlara özgürlük ve büyük bir isyan.!

AMA BENDE, HERŞEYİN SONUNDA BİR AŞK GELİYOR.!

Gecenin de sabahın da sonunda adımlarım aşka Ey dost.!
Yalnızlık figan etse de yanımda konuşan isyanımdır gamzende.
Sensizlik kara olur belki kanamak yoldaş olur ona korkma.
Ben belki salarım kendimi siyaha sen tut harelerimi usulca.
Bir adam ve bir kadın o biz miyiz ki bu aşkta ki hece.
Susarsam feryadım susmazsam ben ihtilalim her gece.
Savaşım sana değil yalnızlığın bana yüklediği heybeme.!
Öylesine ağır ki kelimelerim kamburlaşıyor, yalnız kalıyor satırlarda.
Bir cümle var çıkartmak istediğim o da sana dostum sana..!
Vazgeçmediğin sevgi benden sana son yolcu,hadi misafir et sen beni.
Seç sen en güzel limanını sonraysa al beni feryat figan çal beni.!
Beni sana çal yalnızlığımdaki en usta hırsız ol tut beni sonsuza.!
İşte ben böyleyim dostum;her şeyin sonunda aşkı getirenim.
Sevmekten vazgeçmem ben çünkü ben yönünü şaşırmış bir deliyim.

Hatice Nilüfer Karataş