ÖZLEDİM Kİ

• 5 Aralık 2011 Pazartesi 14:55:53

İkimiz…

Soğuk, ayaz, bol karbonmonoksitli ve histerikli bir kış gecesi; aldığımız koca bir Nefes sonrası; Arnavut kaldırımlı o sokağı tutkuyla adımladık.

Biz yürürken sen bilmedin ama ben o an; evlerin bacalarını sevdim, merdivenleri, sokak lambalarını, geceleyin bir çam ağacı gölgesini ve çiğli çimenleri. Ama en çok da ciğerlerimi sallayan duvarları sevdim. Çünkü ilk kez bu şehre bir duvardan daha sıcak geldin…

Korkmadım senin sokağındı Ataç 1. O gece ödünç almıştın o sokakla birlikte o kafayı tinercilerden. Öyle ki onlar bile görse şaşakalırlardı dışarlıklı güzelliğine. Gece saklayandı, aklayandı ta ki sen bir halı olup üstümden dürülüp beni, korkularımı ve sahipsizliğimi yuttuğun o anlara kadar.

Şimdi oradan her geçişimde başkentte adım attığım her bir santimde gerçekte tek bir sokak olduğunu bileceğim. Daha önce yaşadığım diğer tüm sokakların uzantısı olan tek bir sokak…

jir-fhrn