- 1729 Okunma
- 4 Yorum
- 1 Beğeni
Küçük Dostum
Eve ne zaman geldiğini tam olarak bilmiyordum,onunla dostluğumuzun ne zaman ve ne şekilde başladığını tam olarak hatırlayamıyordum.Renkli gözleri,ufak tefek ,sevimli yapısı beni hiç ürkütmemişti.Zaman zaman yanıma usulca yaklaştığını,müsaade edersem kucağıma çıkıp oturmaya çalıştığını hatırlıyorum.Ondan rahatsız olduğumda kızıp,silkinip onu bir köşeye attığımı bazen üzülerek hatırlıyorum.
Yemeğe oturduğumuz zaman usulca yanıma yaklaştığını,ama benden izin almadan yemeğe uzandığını hiç hatırlamıyorum.Belki uyuzdur diyerek onun yemeğini hep ayrı bir yere koyardım.O,yemeğini yerken de gözlerini minnet ve şükranla bana diker,adeta teşekkür ederdi.Asla evi kirletmez,ses çıkarmaz ve gürültü yapmazdı.Yemeğini yer yemez bir köşeye çekilir ve otururdu.
Gençtim,lise ikinci sınıfa gidiyordum ve odamda yalnız yatıyordum geceleri.O ,ne yapar yapar odama girmenin bir yolunu bulurdu.Sonra usulca yanıma sokulur ve yanıma uzanırdı sessizce.Kızardım bana sokulmasına,yanıma uzanmasına.Fakat sevimliliği,sessizliği onu hep masum gösterirdi bana.
Bir gün yine yanıma uzanmış,sessizce başucuma yatıvermişti.Hiç farketmemiştim,uyku sırasında üzerine yatmışım.Canı çok yanmış olmalı ki avaz avaz bağırdığını duyarak uykumdan uyanmıştım.Yine ona kızarak odamdan atmıştım dışarıya,üzülerek...
Sabah ben işe giderken onun adeta tebessüm edercesine arkamdan bakakaldığını hep görmüştüm.Bana aşık olduğunu söylüyorlardı annem,kardeşlerim ve mahalleliler...
Saçma bir şeydi...Tanımadığım,nereden geldiğini bilmediğim,benden uzak ve farklı bir yaratığın bana aşık olabileceği ihtimalini hiç mantıklı bulmamaıştım.O günlerden sonra,onun davranışlarına daha bir dikkatle bakmaya başlamıştım.Evet,adım adım peşimdeydi...Hiç bir fırsatı kaçırmıyor,hemen yanıma sokuluveriyordu.Bazen birden bire bana saldırıvereceğini bile düşünmüş ve bu düşüncemden korkmuştum.Lanet olsun benden ne istiyordu ki...Sadece ona iyi davranmış ve yemeğini vermiştim.Hiç bir zaman ona vurmamış,canını yakmamıştım.O kadar...
Sabahları kahvaltımı yaparken o hep benimle beraber kalkar ve bir köşede benim kahvaltımı yapmamı seyrederdi.Asla yanıma yaklaşmaz ve yemeğe izinsiz oturmazdı.Çok ama çok terbiyeliydi.Bu yönünü hep takdir etmişimdir.Sabahları genelde erkenden çıkar ve işime giderdim.O ise ne yapar yapar bahçe kapısının bitişiğindeki avlu duvarının üzerine çıkarak gözden kayboluncaya kadar beni izlerdi.Manyak mıdır nedir bilmiyorum...Ne istiyordu ki benden,anlamıyordum...Evdekiler ve mahalledekiler ise aynı teraneleri fısıldıyorlardı hep kulağıma;"O sana aşık." Diyorlardı...Ben olmasam bile...
Evde onun varlığına sadece ben dikkat ediyordum ve sadece ben onunla ilgileniyordum.Çünkü,ben duygusal bir insandım...
Her akşam aynı duvarın üzerine çıkarak saatlerce benim gelmemi beklediğine pek çok kez şahit olmuştum.Evdekiler de...Ben eve girmeden o asla duvarın üzerinden aşağıya inmezdi.
Uzun bir temmuz akşamında eve dönüyordum.Vakit akşam saatleriydi...Beni karşı yolda görür görmez duvarın üzerinden atlayarak bana doğru koşması ve bir otomobilin altında kalması bir olmuştu.Araç onu üç dört metre sürüklemiş ve lastik onu parçalamıştı.Ölürken de gözlerini benden ayırmadığını,adeta ağlarcasına bir acıyla inleyerek gözlerinin kapandığını hiç unutmuyorum.Artık o renkli gözleri de yoktu...
Derler ki,Van kedilerinin gözleri renkli olurmuş...Bana aşık olan,etrafımda fır dönen,yatağıma sokulmaya çalışan,yüzümdeki ifadeyi okumaya çalışan, o sevdalı kadicik,o küçük dostum artık yoktu...Saatlerce başında durduğumu ve belki gözlerini açar da hayata döner diye Tanrıya dualar ettiğimi hiç unutmuyorum.Sonra,alaca karanlığa aldırmayarak onu bir torbaya koyup,gözyaşları içinde,adeta sevdiğim bir insanı kaybetmişcesine gözyaşlarına boğulduğumu,şehrin dışındaki bir zeytinliğin içinde onu defnettiğimi hiç unutmuyorum.Boğazımda aynı hıçkırıklarla oradan ayrılırken dönüp dönüp ona el salladığımı anımsıyorum;"Elveda Küçük dostum,elveda"derken.
YORUMLAR
KUTLARIM MEVLUT HOCAM.
Harika ve muhteşem yazınız beni ağlattı ,,
Bu harika sevgi dolu dostlarımızı sevelim,,
Ben ALTI ikişer olmak üzere köpek demeye dilim varmıyor ama başka türlü de
Anlatamayacağım için istemiyerek kullandım .
Onlar benim çocuklarımdi ,,,, sevgi kelimesi azdır ,, ama her canlı gibi onlarda zamanı geldigi an bizi istemeden bırakıp kendi cennetlerine gidiyorlar,,,
Yazınız beni cok üzdü ,, onları cok özlüyorum ,, şimdi başucumda yalancı bir köpeğim var,,,
Ama onların kokusu üzerinde yok digerlerini pudralardim şimdi bu yalancı arkadasımı puraliyorum belki gidenlerin kokusu gelir diye,,,
Ama gidenler donmuyor bize kalan resimleri ve hatırladıktca ağlamak ve bazen iste şimdi olsalardı ,, şimdi olsalardı kelimeleri....
Cok aglattiniz makyajım akıcak....
Ama sizi cok tebrik ediyorum ,, cok muhteşem anlattınız ama kimdi nasıl sizi bukadar sevdi
Düşünürken ,,,,, ve ani final ,,, zaten bütün yazılarınızda hep böyle meçhulleri anlatır gibi
Ama finaller çıldırtici ....
Harikasıniz Mevlüt hocam .... Cok sevgi dolusunuz.. Hep sevgi dolu olun ...
Hayattaki en büyük Servet temiz sevgilerdir.. Bunlar sizde var .
KUTLARIM .. Mevlüt hocam...
Sevgilerimle ....JANET KOHEN .
Mevlüt GÖZDE
İçten,harika yorumunuz da beni duygulandırdı inanın.Çok teşekkür ederim.
Maalesef yine yaşanmış bir öykücüktü yazdığım.Evet,haklısınız ,meçhulü yazmak bana zevk veriyor.Şiir yazarken bazen çok zorlandığım anlarım oluyor.Ama öyküler bambaşka... Yazarken daha rahatım sanki...Üstelik bunlar benim ilk denemelerim.
Tabi sizin beğenmeniz de benim için çok kıymetli.Hayvanlara olan ilgim ve onları kaybettiğimde yaşadığım acı yüzünden artık evde kesinlikle hayvan beslememeye karar verdim.
Yorumunuz için tekrar teşekkür ederim.
Görüşmek dileklerimle,
Hoşça kalın...
Efendim hayvanda olsa sevmeyi ve sevilmeyi bilen, hisseden varlıklardır.
Köpekler ve kediler insanın gözlerinin içine bakarak samimi davranıp davranmadıklarını sezebililer. Eğer bu hayvanları sırf laf olsun diye içinizden gelmeyerek yanınıza çağırırsanız gelmezler, çünkü Allah onlara da bir his vermiş iyi ve kötüyü ayıran. Başlangıcı güzel ama sonu hüzünle biten bir hikayeydi sayfanızdan okuduğum. Tıpkı benim Mardo isimli köpeğimin hikayesi gibi.
Kutalrım dost kalemi, saygılarımla...
Mevlüt GÖZDE
Lutfettiniz,sayfama onur verdiniz...
Sağolun...
Selam ve saygılarımla..
Bir kediye yazılmış olduğunu son kısımda anlatan etkiyleyici güzel bir hikâye... Tebrik ediyorum...
Mevlüt GÖZDE
Selam ve saygılarımla...