Şerefle bitirilmesi icap eden en ağır vazife hayattır. -- toegueville
fulden karlı
fulden karlı
@fuldenkarli

hayat hikayesi

3 Aralık 2011 Cumartesi
Yorum

hayat hikayesi

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

849

Okunma

hayat hikayesi

çocuk yanıma yaklaşmışdı ve yanımdan geçerken bakarmısın dedim buyur abla dedi ve yavaş yavaş boya sandıgını sırtından indirdi boyayalımmı abla dedi yok yok dedim yavaş bir iç çekdi belkide sevinmişdi bir ekmek fazla alacagına sadece seni tanımak istedim dedim ismin nedir dedim oda ali abla dedi peki nerde oturuyosun dedim ilerde dedi oglum seni dün akşamda gördüm elinde bir ekmekle giderken sırtında boya sandıgın sogukdan üşümüş kırmızı suratı gördüm ve buna ramen yüzündeki o mutlu tebessüm ilgimi çekdi dedim çocuk sadece gülümseyerek çalışıyorum abla dedi peki okul dedim sabah okul ögleden sonra iş dedi peki zor olmuyo dedim derin bir nefes aldı ve neden zor olsunki dedi ben böyle çok mutluyum dedi çünkü anneme bakıyorum dedi şaşırmışdım çünkü çocuk 13 veya 14 yaşındaydı peki baban nerde çocugum dedim şey dedi babam annemi terkedip gitmiş annem yalnız başına beni büyütmek için o kapıdan okapıya temizlige gitmiş beni babannemden kalan iki göz rutubetli odada büyütmüş kimi zaman aç yatmış kimi zaman tok ama yinede benim için hep mücadele etmiş dedi ben şimdi 13 yaşındayım 13 yıldır annemle yaşıyorum ama şu an annem hasta dedi peki neyi var oglum dedim derin bir iç çekdi abla sorma çok zor birşey dedi ve aglamaya başladı annem şuan yatakdan kalkamıyo halsiz güçsüz bu saate kadarda yalnız kimse yok yanında dedi ben ise çalışmak zorundayım abla işde böyle dedi zamanın ilerledigin farkına vardı abla benim gitmem lazım dedi ben ise tamam çocugum dedim haydi allaha emanet ol allah yardımcın olsun dedim çocuk sırtına boya sandıgını aldı ve gitti benise çocugun yanından mutsuz bir şekilde ayrıldım eve geldim aglamaya başladım evliydim ama eşimin gelme saati yaklaşmışdı derken zil çaldı eşim gelmişdi ben gözlerimi sildim ve hiç birşey olmamış gibi kapıyı açdım hoş geldin dedim oda kısık bir sesle hoşbulduk dedi yorgun oldugu ses tonundan belliydi bense ayagına terligini getirdim giydi ve ellerini yıkamak için lavaboya gitti bense canım hemen sofrayı hazırlayımmı dedim oda olur dedi masayı hazırladık sofraya oturup yemegimizi yedik ben sofrayı toplarken eşim içeri geçmişdi kahve istermisin dedim oda olur canım dedi ama pek konuşmuyordu sanki canını sıkan bişeyler olmuşdu ben ise üstüne gitmiyordum anlatmak isterse anlatır dedim ve kahveyi yapıp içeriye yanına oturdum bugün neler yapdın diye sordu ve yüzüme bakdı sen agladınmı dedi gözlerin kızarmış dedi sanki onun hiç sıkıntısı yokdu beni soruyordu .....,

Paylaş
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Hayat hikayesi Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Hayat hikayesi yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
hayat hikayesi yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Paylaş
YAZI KÜNYE
Tarih:
3.12.2011 17:46:59
Beğeni:
0
İzlenme:
849
Yorum:
0
BEĞENENLER
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.