bir vefa geriliğidir gidiyor doyumsuzluğun dibe vurduğu bu dünyada.Ne insanlık kalmış ne dostluk,arkadaşlık ,ne akranlık ne akrabalık...
insan buldu mu bi yenilik bütün eskileri eskitiyor .hani derler ya eskisi olmayanın yenisi olmaz.işte tam da bu lafın tersi yaşanıyor bu demde.aslında eski de denmemeli bu sevdalara.zira eğer isterse insanda bol bol bulunur bütün insanlara yetecek kadar sevgi .öncesine ve sonrasına yetecek bol bol sevgi vardır...bunların yanı sıra denge denen bir kavrama da ihtiyacı da vardır insanın ,tıpkı köprülerde olduğu gibi...arada kalma durumunda ise bin yıllık bir taş köprü gibi olunup asya ile avrupanın,yeniyle eskinin,önce ile sonranın,zorla kolayın bağlantısı kurulmalı ve beraber yaşatılmalı,yaşanmalı ve yaşlanılmalıdır...boşuna dememişler üç günlük dünya diye.... dünüyle -ailevi kök-, bugünüyle -yeni çekirdek aile- ve yarınıyla -çocuklar- yaşanmalı ve o muazzam,kudretli,çocuksu,hayalperest,gerçekçi ve kalıcı köprü kurulmalıdır...