Zamanla Anlamak

• 1 Aralık 2011 Perşembe 01:25:40

Bu satırlar, gecede yazıldı. Gündüzde yazılmadığına her okurla iddiaya girerim. Güneş yoktu. Sessizlik hakimdi. Ses çıkmasın diye, yarasaların ağzı kapalıydı. Gelibolu, derin bir uykudaydı. Marmara Denizi ise olabildiğince suskundu. Tablo, tam geceye uygundu. Velhasıl vakit gece yarısını içiyordu yudum yudum...

Gecenin rengi belirsizdi. Dört yıl önceki gece aydınlıktı ancak. El ele tutuşması vardı. Göz göze gelmenin heyecanı şiirdi. Birlikte yürümenin adı, devrim gibi kutsaldı. Birliktelik, coşkulu bir ırmak gibiydi. Yan yana uzanan iki cana göre şekilleniyordu günlerin cici halleri. Zaman geçmek bilmezdi. Her anın tadı hem aşka, hem de başkaydı...

Dört yıl sonra, hayat devam etse de; birçok şey değişiyor. Saymıyor yerinde hiçkimse. Artıyor ya da azalıyor hatıralar(ın). Artık tanıdık gelmiyor sana iki yıl önce karşılaştığın insanlar. Geçtiğin sokağa bile yabancı kalıyorsun. Artık kendinden ibaret sanmıyorsun koca dünyayı. Yalnızlaştığını görüyorsun kalabalıkta. Olur olmaz durumlara canın sıkılıyor. Kendini frenlemiyorsun. Çabuk sinirleniyorsun. Mesela sorulardan acayip nefret etmeye başlıyorsun. Ne kitap okumak istiyorsun, ne konuşmak. Yerinde oturmayı seviyorsun öylece. Öylece oturduğun yere yapışıyorsun. Yeter ki kimse karışmasın sana. Yeter ki önünden gemiler, trenler ve kuşlar geçmesin. Hayat dursun istersin. Renkler olmasın, yağmur yağmasın, çiçekler açmasın istersin. Kapkaranlıkla tanışmak için can atarsın...

Kısaca söylemek istersem, keyif alamıyorsun yaşamdan. Yaşama istediğin gibi katılmıyorsun. Pozitif enerjin azalıyor gün geçtikçe. Negatiflerin çoğalıyor. Ve anlıyorsun yıkmanın ne denli kolay olduğunu ve temel atmanın ya da barınak yapmanın ne kadar zor olduğunu...

Zamanla anlıyorsun iki kere ikinin aslında beş ettiğini. Aslında doğrunun yanlışın ta kendisi kaldığını. Temiz kalmanın mümkün olmadığını anlıyorsun. Anlıyorsun hayatın bin bir yüzünü. Ama...

Ama anlamak da belli bir süre sonra anlamsızlaşıyor.

Anlamsızlaşmak da ölümle, yok olmakla eşdeğer kelimedir lisanımda...

..................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
1 Aralık 2011,,,01.22
Gelibolu