Ne söylesem kar etmeyecek
Her lahza nasibin ilgasında niyetle bütünleşecek
Akıl ne zaman devraye girecek, izan fark edecek
İrade umutların letafetinde ruhuma sürur mu serkedecek
Gönül kapım o an ve açılan zamanda gülecek


Neden bizarım ve hicranlayım
Anlaşılmaya hasret duyan bu afakım ve aklım
Ruhumu sukut ettirecek kadar şaşırtan huysuz zaaflarım
Ah u zar içindedir idrakim, hesapsız sanılan hezeyanlarım
Acı içinde ki vicdanım, iraden adına nasıl hüsranım


Ne vakit bir hicaz taksim dinlesem
Yıllara sari sukut ettiren vicdanımı şehredebilsem
Nasıl bir hesabın lahzasında feryadımla boynumu büksem
Bilme ki nereye yüz sürsem, iltica ederek aşkını dilesem
Korkutan dikenin melalinde yeniden sevgiyle dirilsem


İçimi titreten bir derinlik var ötede
Her an sanki benimle, her ne yapsam sinemin gam telinde
O an dinmeyen bir hıçkırık başlıyor kalbimde
Ruhum teskin olmak için umut içinde, elem var nefsimde
Ne vakit nar ı hissetsem, edebin firkati melalimde


Yaşamak için, cana kıymak ne acı
Saltanat uğruna zaaflara kapılmak kime kar ey hancı
Ömür vuslat diler, ruh sahibiyle beraber, irade kim için davacı
Akıl ve izan ancak kulluk nispetinde aşk adına bir sancı
Nefsi hesapları uğruna talan edenler, umut adına yalancı


Ey aziz ve celil olan Rabbim
Ne kadar zelil ve acizlik içinde kaldık, haktan uzaklaştık
Hırsın ve hevesin hülyasında kendimizi birşey sandık
Hareket ve kuvveti benliğimiz için hoyratça harcadık
Nefsimiz için paye bulmaya adandık ve yanıldık


Sen en yakınımızdayken, aşkına uzaktık
Bahşetmiş olduğun iradeyi kullanmak adına avunduk
Neyi tercih ettiysek hak ve hakikatin için yakarmadık
Cezbeden olmak için satıldık, ruhmuzdan uzaklaştık
Nerde bir yetim görsek, hiç aldırmadan yol aldık


Bizi yaratan sendin,sen Rabbimizdin
Akıl ve idraki bahşeden serdin, en ulvi nefestin, ferdin
Neyin farkına varamadık, kandırılmışlar sınıfında yer aldık
Aşk ve sevda adına dile gelen ne varsa nefsimize adadık
Emellerin girdabında,umutlar suskun kalınca niçin ağlamadık
Hakkıyla seni anıp, secdaye kapanmadık




Mustafa CİLASUN