- 1313 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
ÜŞÜYORUM
Üşüyorum....
üşüyorum düşlerimde ve kanatlarım kırılıyor düşüyorum. Hayata tutunduğum dalım biliyorum ki hep ellerimde. Duygusalca duygu karmaşası içine çekiyor yine bu gece ruhumu.Yanlızlık kader de olsa yanlız değilim.Kalabalıklar üzerime yürüsede, etrafım dost ve arkadaşlar ile cevrili olsada, yanlızım.
Sessiz çığlığım kulaklarımı tıkıyor. Anlaşılamamak, yolunda yolculuk adaşı bulamamak, aynı güneşe aynı aya aynı yöne yönerge olamamak biliyorum çok acı.
Toprağa o kadar tohum ektim ki....
Milyonlarca tohumdan tutan oldu olmasınada, güneşe yönünü dönen filiz hep güneş ışığından bekledi büyüyüp serpilmeyi.Hiç kar etmedi söylediklerim çünki, çaresizliğine son veremedi.Büyümekten korktu.Büyüyüp topraktan (dünyadan) koparılmaktan korktu.
Güneş ışığıyla büyürdü elbetteki filiz.Lakin gerektiği kadar su (rahmet) alamayan filizin
toprak altındaki (dünya içindeki) kökü elbet kurumaya yüz tutacaktı.
Ve..bir bir kurudu filiz veren tohumlarım.Susuzluğun(rahmetsizliğin)kurbanı oldular.
Filizlerim büyüyecek, bana önce arkadaş, sonra yoldaş olacaklardı.
Yine kalakaldım yolumda yolcusuz.
Artık çok üşüyorum ...psikolojik olduğunu söyledi doctorum.
Bana göre de öyle.Psikolojikman üşüyorum
Bu yanlızlığın üşümesi
Kalabalıklar içinde ki, çırılçıplak sivrilen yanlızlığımın üşümesi
Gönül isterdiki tohumlarımız filiz versin
Gönül isterdiki filizlerimiz su ile güneş ışığı ile boy atsın
Gönül isterdiki boylu boslu yeşeren filizim tutulacak dal kıvamına gelsin
ve gönül isterdiki, diğer elimiz ilede yeni yetişen dalı tutalım
dallanalım, budaklanalım
manevi hayat ağacında köklerimizi hak edene bağlayalım
üşüyen yanlızlığımızı giydirelim (giderelim)
şu ahir zamanda biraz bizde ısınalım
Issız başıboş dünyada geziniyorum ve yanlızlığımın adını senin adının yanına yazıyorum eyy yanlızların yanlızı.
Sessizce haykırıyorum dünyaya birçare, çaresizliğimi.
"yok mu bana yolculuğumda eşlik edecek olan külli akıl sahibi"?
Kendine uzak, rüzgarız hepimiz,esiyoruz ama kendimizden bihaber başkalarının her noksanlığından haberdar.
Üzerine kuş konmayan ağaçlar gibiyiz,durduğumuz toprağa kök saldık(kazık çaktık) zannediyoruz.Ama sadece zan da kalıyoruz. Durup durup durduğumuz yerde ansızın kök bırakıyor çürüyoruz (ölüyoruz).
yaşama dair sebebler bulmak için yaşıyorum, her nekadar yanlız olsamda yanlızlıktan üşüyor olsamda.Etrafımı kuşatan filizlenmeye müsait(istekli) verimli tohumlar arıyorum.
Eğer bir gün yada bu gün, hatta şuan;
yaşamak için(ısınmak için) bir gereç bulamazsam, ölmek için bir sebeb bulduğumdandır.
Yapa yanlız ruhumun, tirtir üşümesidir.
Okadar dondu ki hatta, kesi verseler kanım akmaz hissindeyim.Anlatmak istediklerime bu cümlelerin yetmeyişidir çatlamalarım..
Bir yerlere varmadan, böyle hiç durmadan akıp gidiyorya ömür anlamadan anlaşılamadan,
sessizce patlıyor buz tutan ruhum
üşümenin son haddindeyim, tuzla buz olmaya ramak kaldı.
Dünya ,içindekiler ile keyfi sefada, bense dünya dışındaki ruhumu susturamıyorum acılarından.
içindeki bedenimi ise bir türlü ısıtamıyorum, üşüyorum, donuyorum, çatlıyorum
Eğer geceler umudum olan filizleri düşündüğüm kadar beni düşünseydi, şimdi bu kadar üşütmezdi .
Yani benim dünyada gözüm olmadığı gibi, dünyanında ben de gözü yok.
Sevdiklerimin(filizlermin) yakasını hiç bırakmayacak, bana inad.
Bende ona inad, giymiyorum onu(dünyayı) üzerime.
Değil bedenimi ısıtmak, yakacağını biliyorum.
Dünyadanın yaktıklarından değil, Hakk’kın yaktıklarından olmak ve ölmek istiyorum...
..edeb-i..
Ben melanet hırkasını kendim giydim kime ne
Arı namus şişesini taşa çaldım kime ne
Kâh çıkarım gökyüzüne, seyrederim âlemi
Kâh inerim yeryüzüne, seyreder âlem beni
Sofular haram demişler, bu aşkın şarabına
Ben doldurur, ben içerim, günah benim kime ne
Kâh giderim medreseye, ders okurum hak için
Kâh giderim meyhaneye, dem çekerim aşk için
Sofular secde eder, mescidin mihrabına
Benim ol dost eşiğidir, secde gâhım kime ne
Nesimi’ye sorduklarda o yar ilen hoşmusun
Hoş olayım olmayayım, o yar benim kime ne [AŞIK VEYSEL]
SİZLERİN TAPTIĞI ALLAH BENİM AYAKLARIMIN ALTINDA DIR DİYEN VE VEFATINA KADAR HİÇ ANLAŞILAMAYAN ALLAH DOSTU GİBİ..
BİZ DE DÜNYANIN AHİR ZAMANIN TAPTIĞI ALLAHA TAPAMIYORUZ
BU YÜZDENDİR Kİ, ANLAŞILAMIYORUZ...
YORUMLAR
Sevgili arkadaşım o kadar güze yazmışsın ki hayran kaldım .Hisettiğin yalnızlık duygusunu bende duyuyorum . Yalnızlık gerçekten paylaşılmıyor. Sizin kadar derin düşününce ölüm de istenebilir .
Yalnız öteki dünya bu dünyanın sağlaması değil mi? Burada ne ekersek orada onu biçeceğiz .
Öyleyse daha güzel şeyler, ekip biçmeye bakmalıyız . Bizi kimse anlamasa da . O yaradan çabala-
rımızı elbette hakkıyla değerlendirecektir ..Ben oturur sadece yazarım . Yakınlarım bunu bildikleri
halde benim yazdıklarımdan bihaberdir. Neyseki buradaki arkadaşlarla paylaşıyorum .
Bu da bir rahatlama oluyor .
Bu değerli yazını yürekten kutluyorum . Yalnız değilsin .. Sevgiyle..
Edeb-i Şiirsel
okuyan gözlerine ve yazan ellerine şifa versin herdaim rabbim..
yanlızlık bazen yogun ca sarınca,böyle yazdırıyor sınırsızca ve fütürsuzca :)
sevgilerimle...
glenay
glenay
Bu günlerde çocukların yanında İstanbul'dayım,nerede oturuyorsun buraya yakın mı bilmiyorum.Biz Beylikdüzündeyiz, dilersen burada veya başka bir yerde görüşebiliriz..
Bana mesaj atarsan sevinirim,
iyi günler, sevgiyle..