gülnur ateşoğlu


Akşamlar artık devrederken nöbetini geceye. Hasretlerde soyunur kıyafetlerini ,bir başka giyinipte çıkar karşınıza.Günün hesabını sorar gibi.Siz de siz değilsinizdir artık.Bir gül kadar kırılgan oluverirsiniz ne hikmetse.

Özlem duyulanlar el ele tutuşup bir çember oluştururlar etrafınızda.Siz yudumlarken kahvenizi. Kimisi siyah önlüklü okul sıralarından çıkıp gelmiş tebeşir kokulu,kimisi eli yüzü çamurlu ,sokakta yarım kalmış oyunu.Kimisi sırılsıklam ıslanmış yağmur altında,saatlerce beklemiş belli.Dibinde azıcık da kalsa sakladığın parfümün kokusu bile, gelir gelir gelir sızım sızım sızlatır burnunun direğini.Büyüse de ayakların bir kaç ay daha giymekte inat ettiğin rugan ayakkabıların, parıl parıl parıldar gözünde.Harçlıklarını son kuruşuna kadar uğruna feda ettiğin kısacık saçlarıyla oyuncak bebeğin tebessüm eder sana ,itişe kakışa eşyaların arasından.İki ters bir düz ördüğün ilk marifetin atkın bir halı kadar değerlidir artık ilmek ilmek.

Özlem özlem özlem
Ve son noktayı sevdan koyar gecelere.Bütün ihtişamıyla karşındadır.Senin öfke bacandan dumanlar tüterken o tüm şirinliğiyiyle gülümsüyordur karşında.Kirli sakalları arasındaki bir iki sivilcesini patlatmak hevesindeyken boynuna sarılı verirsin birden.Saçlarındaki tek tük beyazlar bir gümüşün zarafetini andırır,mührünü basar yüreğine.Artık değeri kalır mı dersin? Altının ,elmasın ,yakutun,sevdası hazinen olmuştur senin.Kaç kere dönerse dönsün özlem çemberi etrafında hep ona gelince sıra ,durursun.Derin bir nefes alıp elini kalbine götürüp.
_Çok özledim dersin haykırarak.
_Çoook.
_AN-LI-YOR-MU-SUN?
_Çok özledim.
_Ben de der.
_Ben de çok özledim.Özlemimdesin.
Ve hiç bir sözün bu söz kadar anlamı kalmaz artık
Ve gece gecede kalır.
Karanlığın daha karanlığı olmaz.

26.11.2011
GÜLNUR ATEŞOĞLU