[ kalin Eskiden büyüklerimiz derlerdiki, ekmeginizi taşdan çıkaracaksınız .Ozaman çok düşünürdüm ekmek taşdan çıkarmı diye.Ama nasıl öyle bir devirdeyizki , işsizlik diz boyu ekmek ise aslanın agzında .Zengin zaten zengin ne olursa garibe oluyor .Zengin anlamıyor garibanın halinden.Burun indirmiyor ,yüksekden köle gibi bakıyor.Ne biçim dünya ne biçim adalet.Oysaki hepimizde insanız.Hepimiz aynı soydan geldik.Demekki insanların alın yazısı diyelimki ,kimisi gelirken dünyaya şanslı geliyor.Yinede biz canız yeri geldigindede cananız ,şunuda iyi bilirizki garibanız .Gariban olarak dogmuşuz ,ama gönlümüz zengin .Biz böylede mutluyuz ,yarınlardan umutluyuz ,yorulmayacagız ,yılmayacagız ve kendimiz için degil bizden kötüyü düşünerek çalışacagız.Bencil degiliz bir dilim ekmegi paylaşırız,binlerce kişiyle az ile yetiniriz.Bizler canız yeri geldiginde cananız.Birgün gelirde umudumuzu yitirmeden hedeflerimize ulaşacagız,şunu bilinki umudumuz zenginlik degil .Kimseye muhtaç olmamak muhtaç olanlara yardım edecez,düşeni kaldıracagız ve yanına köşesine bakıp daha düşkünler varmı diye,bakcaz hep bunun için çalşacagız ve başaracaz .Bizler canız yeri geldigindede cananız .