Bazen çaresiz hissederiz kendimizi, içinden çıkamayız dertlerimizin, çözümsüz zanneder ve dünyadan eli eteği çekmeyi düşünürüz, başımızı göğe kaldırdığımızda o eşsiz güzelikde ki maviliği, güneşin o sımsıcacık anne şefkatindeki rengini bile göremez, kara bulutlar görürüz, yüreğimizdeki sevgilerimiz ellerimizde ki görünmez nurlu kır çiçeklerimiz görmek istemeyiz.

Bir çınar ağacı altında düşleriz kendimizi altında dedimse köklerine en yakın yerde, toprağın altında...Üşümeyi seçeriz ağustos sıcağında bile, umut türküleri bir bir susar, hiç tanımamış oluruz o güzeller güzeli gök kuşağını, baş ağrıları, ayaklar daha da kötüsü kalbimiz sızım sızım sızlar...
Bir el hayal ederiz uzansın bize de çeksin çıkarsın bizi bu hüzün kuyusundan.Hiç düşünmeyiz Yusuf (as) o kuyuda kaldı şikayet etmedi dua eyledi rabbine sabırla, ya Yunus (as) ne demeli hiç düşündünüz mü balığın karnında ki o hali, dünya daraldıkça daralır çıkışı olmayan çıkmaz sokak misali, onun da yaptığı belli sabr-ı cemile sımsıkı bağlanmak.
Eyüp (as) unutmamalı tüm zenginliği elinden alınmış mal mülk evlat ne varsa bir tek eşi o mübarek cennetlik hatun, vücudunda ki yaralar, içine kurt düşmüş, onları bile yere düştüğünde tekrar yaranın üzerine koyup "bu sizin rızkınız" diyen bir sabır.

Ya Musa(as) firavunun karşısında denizin yarılmasına vesile olan sabrı ve Asiye onuda unutmamak gerekir, düşünsenize eşiniz kendini tanrı zannediyor ve siz biliyorsunuz asıl yaradanın Cenab-ı Rabbil Alemin Allah c.c olduğunu.

En sevgili O (sav) hiç unutulur mu Hirada ki hali, evine dönüşü Hatice (r.a) ona teslimiyeti ve şefkati tüm akrabalarının onu aşağılaması Taif’te taşlanması çok sevdiği memleketinden ayrılmak zorunda kalışı, ki oradaki Ebu Bekr’in(ra) vefası oda akıllardan çıkmaz.Daha bir sürü darbü mesele...

Sonuç, bize düşen sabr-ı cemil, tevvekkül...Bunları Rasüllerin hayatından İslam büyüklerinin hayatından ve Kur’an ’ın o nurlu ışığından öğrenebilmek mümkün...

İçinmi daralıyor? Ya Fettah de
Huzursuzmusun? Ya Selam de
Gönlünmü kırık? Ona dayan Ya Cabbar de
Günahlarınmı var? Ya Tevvab Ya Gaffar Ya Afüv de...
Kimse seni anlamıyormu? O yanında Ya Semi Ya Mucib de...
Ve biricik yaradan Rabbine... Ya Vedud Seni seviyorum de...

Ve gönlü güzel dostlarım, kardeşlerim ve büyüklerim birbirimize dua etmek de bir serinlik verecektir sıkıntılardan kavrulan yüreklerimize...