- 3038 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Keşke
Hadi her şeyi bir kenara bırak...bir mum yak ve içiyorsan bir de sigara...kapat gözlerini ve bütün “keşke”lerinle yüzleş bugün...
Hayatın sana küstüğü anları düşün ve onlara neden olan “keşke”lerini... hadi yüzleş... yüzleş ki; her “keşke” yi bir “iyi ki”ile sıvayabilesin.yüzleş ki yarın “ben bugün yeniden doğdum”diyebilesin.
Yaşamın senden aldıklarını...senin ondan çaldıklarını...her şeyden
öte yaşadıklarını düşün...her “keşke”nin yerine bir iyi koy yaşadığın
anlara ve anları böl yıllara...hadi “keşke”lerini say, senin için yüzlerce “keşke”nin karşısına bir “iyi ki” koy yaşanan anlara inat... hadi tart...
ve düşün hangisi ağır diye.
Ne çok şey almıştır zaman ve ne çok şeyi tüketmiştir farkına varmadan. insan en çok kaybettiği değerler için ağlar ve en çok yitik zamanlarda bıraktığımız “keşke”leri yaşarız ömrümüzde. ne çoktur dilimizdeki yeri ne çok anlam saklarız bu tek kelimede, ne büyük bir
sırdır yüreğimizde son nefese kadar taşımamız gereken. peki ya “iyi ki” saklamak zorunda olmadığımız en karanlık gecede bile bize ışık olan, herkesle paylaştığımız kaç tane “iyi ki” var hayatımızda.
Sen her gece mumlar yakarsın ve ağlarsın en saf yanınla... ama “keşke”ler yapışır yakana.bir tünel olmalıdır hayatın karanlığında,
ışığa uzanan bir dehliz...ne kadar yakındır oysa beklenen ışık.görürsün, ama yaklaştıkça kaybolur hayattaki “keşke”lerin gölgesinde.bütün
renkler yitirir anlamını,bütün anlamlar kaybolur...kendini en mutlu hissettiğin anda bile bir “keşke”çıkar karşına seni umutsuzluğa sürükleyen...
İçeriyi “iyi”ki olan hiçbir “keşke” yoktur
Hadi her şeyi bir kenara bırak...bütün “keşke”lerin karşısına tek
bir tane “iyi ki”koy...kapat gözlerini... ve düşün...
“keşke”ler ıslıkla “iyi ki”ler yumrukla yıkılır unutma
Hadi “iyi ki” askerlerinde bir ordu kur kendine.bütün “keşke”lere savaş aç...pusuya düşür onları...denizden geçemiyorsan,karadan yürüt gemilerini.kavgada namertlik yoktur unutma.varsın senin için kalleş desinler.sırtından kurşunla onları.sonra bir dar ağacı kur yüreğinde,
geri kalan bütün “keşke”leri idamla yargıla ve as...yürü ardında bakma-dan,başın dik olsun,muhteşem bir savaş kazanmış muzaffer bir komu-
tan edasıyla yürü.adımların hiç tereddüt etmesin “iyi ki”lere giderken.
“zorbalar görünüşte galiptir” unutma***
Çünkü keşkeler yok artık... yokuş yok...viraj yok...artık ömrünün
her karesini dilediğin renge boyayabileceğin bir yol var önünde. hep “iyi ki”lere uzanan hep “iyi”lerin olduğu.boya dilediğince boya...her umut
ayrı bir renk,her hayal bir desendir avuçlarında unutma.
Yaşam bir düş değildir.hangi rüyayı görmek istiyorsan onu hayal edersin ve kapatırsın gözlerini.bırak hayat bütün “keşke” yapraklarını döksün takviminden.dünün hükmü dünde kalmıştır çünkü.
Tek kural vardır yaşamda “DÜŞÜN...İNAN...BAŞAR...”
Hadi her şeyi bir kenara bırak... bir mum yak ve içiyorsan bir de sigara... birleştir kirpiklerini ve yeniden öğret gözlerine “iyi ki”leri görmeyi.
Eline bir sözlük al önce KEŞ sonra İYİ kelimelerinin anlamana
bak.hadi karar ver... hangisini daha hoş geliyorsa kulağına yarın sabah onları kat hayatına... ... ... olur mu... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
*** Abraham LİNCOLN
nedim saatcioğlu
YORUMLAR
keşke umutsuzluğun diğer adı değilmidir zaten.gidenlerin bidaha yakalayamayacağımız şanşlarımızın,hatalarımızın adıdır.ve ömrümüz boyunca hatalarımızın bize verdiği acıların karşılığında demezmiyiz hep keşke...yüreğinize sağlık öyle güzel anlatmışsınız ki.Keşke hiç keşke demeden yaşasak...
bir paylaşım...
saatçioğlu' nu okumayı hedefledik ama karşımıza, gördüğüm kadarıyla bir Abraham Lincoln çıktı:)))
demeye kalmadı: '“zorbalar görünüşte galiptir” unutma***'
alıntısını gördüm ki rahatladım:)
evet sevgili Saatçioğlu:)
bir kez mi karşılaştık?..
Antalya 2. şiir şenliğiydi...
çok neşeli ve sıcakkanlı bir dost gördüm orda ve çok az birlikteliğimiz oldu sizin o mutlu kişiliğinizle...
şu okuduklarımda ise büyük bir tezat var sanki..
o gördüğüm şiir dostunun adeta bir sarsıntılı hali ve ardından bir sorgulama ile karışık sanki benim çok önceleri karşılaştığım ve 'dosta veda' ile de paylaştığım duygularım yinelenmiş/tekrarlanmış...
demek ki yalnız değilim ve sadece ben yaşamıyorum bu duyguları...
hayatım boyunca en nefret ettiğim sözdür/sözcüktür 'keşke'!..
ne gariptir ki bir türlü kurtulamadığım bir sözcüktür aynı zamanda...
adeta 'yazgım' olmuş ve bırakmıyor beni...
muhatabınızı ilgilendiren bu sözcük dikkatimi çektiği için geldim ve bunlar döküldü kalemimden...
sanırım aslında 'aynayla bağlantılı olmak gerek' mantığıyla geldim bu yazınızın altına ve yazmış bulundum bütün bunları...
siz, bir 'kendiyle hesaplaşma' gibi algılayın lütfen...
okudum ve kendimle de hesaplaşmış oldum.
teşekkürler.
Antalya' ya geliyor muyuz?..