1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
576
Okunma
“Ellerim titriyor, yüzümde belirsiz ve şaşkınlıkla dolu bir mutluluk. Gideceğim kapıyı biliyor fakat içimdeki heyecan beni hep olmaz yerlere sürüklüyordu. Yürüyordum ayaklarım yerden kesilircesine; duruyordum. İçimde tarif edemediğim bir duygu, bir heyecan. Bu zamana kadar yaşadıklarımdan bambaşka, bu zamana kadar tatmadığım.
Kapıyı açtım, gözlerimle tuttum gözlerini her birinin, yüreklerine dokundum. Dünyayı büyüteceğiz her birimiz dünyayla büyüyeceğiz. Söz verdik birbirimize. Yutkunurcasına kelimeleri bir araya getirip seslenmesi yok muydu, ellerini nereye koyacağını şaşıran, küt küt atan o kalbi.
Ve sanırım dünyadaki her şeye bedeldi bu sözcük;
“Öğretmenim…”
“Öğretmenlerimizin, günü, günümüz kutlu olsun”
Cevap Yaz