Ömür Bir Nefes!

• 19 Kasım 2011 Cumartesi 16:18:00

Uyanıp da, güneşin beni her zaman mutlu eden pırıltılarını görünce, içimi büyük bir coşku kapladı.

Günlerdir ne çok özlemişim onu!

İnşallah Van’da da hava sıcaklıkları biraz daha iyi olur, evleri dışında barınmak zorunda olan kardeşlerimiz, daha az sıkıntı çeker!

Biz insanoğulları, o kadar çok şeyi kendimize dert ediyoruz ki!

‘Şu niye şöyle oldu, bu benim istediğim gibi değil. Yok badanası istediği renk tutmamış, yok mobilyalar şöyle, yok o öyle, bu böyle! Hey arkadaş, yaşıyorsun, sağlıklısın, sen dert edilmeyecek şeylerle niye hem kendini, hem de etrafını üzüyorsun!’

Bunları hiç kimseye değil, kendime hatırlatıyorum.

Van depremi, ardından duyduğumuz acılar, bizleri çok üzdü. Marmara depreminin sıkıntıları uzakta kalınca, dert edilmeyecek şeylerle dertlenmeye başlamıştık ki, bu deprem acı bir tokat gibi yüzümüze çarptı.

Biz insanlar, çok çabuk unutan, normal hayatın seyrine kendini kaptırıp, kendine olmadık dertler üreten yapıda varlıklarız.

Önemli olan nefes alıp vermek, yani hayatta iken yararlı insan, yararlı vatandaş olmak, şükrünü ifa edebilen kullar olmak.

Van’daki deprem, durup düşünmemiz gerektiğini, hayatın boşa harcanmayacak kadar değerli olduğunu hatırlattı.

Sizlerle bir zamanlar okuduğum bir kıssayı paylaşmak istiyorum.

Abid kullardan üç arkadaş oturmuş, tûli emelli olmaktan konuşuyorlarmış.(Tûli emel, uzun emelli olmak, öleceğini bildiği halde, çok ilerisi için projeler kurmak)

Bir tanesi sormuş, ‘ömür nedir sizin için?’

Bir arkadaşı:

-Ömür içinde bulunduğun saattir, gelecek saate çıkmaya senedimiz yok.

Diğer arkadaşı cevaplamış:

-Tûli emellisin, diğer saate kadar ömrün var mı ki? Ömür içinde bulunduğun andır, onu yaşadın, sonrasına senedimiz yok!

Soruyu soran :

-İkiniz de çok uzun emellisiniz, ömür bir nefestir, aldığın nefes tamam, o nefesi vermeye vaktimiz var mı bilmiyoruz.

Çok beğendiğim bu kıssadan şunu çıkarıyorum.
Hayat bizim için çok değerli, ömürler bir nefesle bitebilecek olunca, her nefesimize şükretmemiz gerekir. Rabbimin bizlere bahşettiği her nefes için!

Sıkıntılar bitmez, her zaman yenileri olabilir.

Halimize şükretmek için, durumu bizden daha sıkıntılı olanları hatırlamak!

Şu an sıcacık evlerimizdeyiz, ya depremzedeler!

Orada büyük bir acı yaşandı, can pazarı …sadece canlı bulabilmek için günlerce aramalar yapıldı.
Üstte yok, başta yok, elde avuçta yok, sadece hayatta bir akrabalarını bulabilmek için!

Lüzumsuz dertlerle kendimizi üzeceğimize, elimizdeki nimetlere çok şükredip, onlara yardımları unutmayalım.

Rabbim yardımcıları ol lütfen, inşallah yapılan yardımlar kesintisiz ulaşır ellerine, onların da hayatları bir düzene kavuşur.