Dikkatle okunduğunda içerik olarak yetkin bir yazı ile karşı karşıya olduğumuzun farkına varabiliriz. Ancak – elbette bu bir tercih meselesidir – Sevgili umutadam’ın tercih ettiği alt alta dizilen satırlar biraz değerini azaltmıyor mu yazının. Okurken özellikle buna dikkat ettim. Bir de noktalama işaretlerinin çoğu zaman savurgan bir şekilde kullanıldığına. Kimi yerlerde ‘tamam, burası gerekli’ dedimse de geri kalan yerlerde neden noktalama işaretleri bu kadar hoyratça kullanıldı; anlam veremedim ben.

Ele alınan konu, yazanın kaleminde ‘az biraz daha özen gösterilerek’ çok daha etkili bir şekle getirilebilirmiş. Nerelerde görüyoruz bunu, birkaç örnekle görelim isterseniz.

‘Aç yatan bebekler...
İşsiz babalar...
Umutsuz gençler...
Ağıtlarla sönen ocaklar...
Hain tuzakların yaktığı ana yürekleri...’

Buralardaki ‘…’ kullanımı yerinde ve hatta yazanın vermek istediklerine sağlam bir dayanak sağlıyor. Ama dizeler beni düşündürüyor. Tercih meselesi sözüne her ne kadar takılmak istemesem de ‘taş yerinde ağırdır’ sözü aklıma takılıyor. Ağır mı? Evet, ağır. Daha da ağır olabilirdi diyorum.

‘***’ kullanımları kullanılmasa ne olur? Elbette daha da ağır yapar yazıyı… Oturaklı, ‘bu yazıda bir bütünlük var.’ dedirtir bence.

‘Bizim ev, sizin şehir, kaygılı ve kavgalı bu yurdum gibi...’ – buradaki devinim çok güzel dile getirilmiş. Özelden genele giden bir yol inşa edilmiş satırda.

Belki daha da içlerine girebilirim yazınızın ancak başlangıç açısından yeterlidir görüşündeyim. Daha da güzel yazılarda buluşabilmek adına. Tebrik ederim bu içerik ve anlatım olarak etkili ancak daha da etkili hale getirilebileceğine olan inancımı koruduğum yazınızı Sevgili umutadam…

Daha uyumadık biz...
Çok etkileyici bir anlatım ve anlamlı bir yazı...Üzerine söylenecek pek de birşey kalmamış sanırım.
Ellerinize sağlık...

Yazı derin,anlamlı,akıllıca ve de imla hatası olmayınca okumanın tadına varılmıyor.
Seninki de bu tanımlamalara uyuyor.Bana da beğenimi iletmek düşüyor.
Çevreyi değiştirmeye harcayacağımız gücü kendimize kanalize etsek her şey daha kolay olurdu diye ütopik bir beklentimi de sunayım yazın aracılığıyla.))

Farkında değil misiniz?
Sadece ak görünüyor karanlık gelecek...
Yoksa geleceği de mi unuttuk?

unutmadık...

Pamuk şekeri acısıyla karlar erir içimizde susarız!...

sevgiler...

Takdir edilecek güzellikte bir üslup ve naif bir anlatımsal bütünlük.Pamukşekeri gibi geldi sabah sabah.
Kaleminize sağlık.
Saygıyla