- 1404 Okunma
- 7 Yorum
- 1 Beğeni
Son'Bahar
İki bin yılının Eylül ayı idi.Kilis’in bir dağ köyünde,taşımalı eğitim yapılan bir köy okulunun müdürüydüm.Buraya henüz yeni atanmıştım ve öğrencilerimi de henüz yeni yeni tanıyordum.
Bahar! En çok fiziği,siyah saçlarının gürlüğü,derslerindeki başarısı,yarışmalardaki hızı,neşesi,muhabbeti,arkadaş canlısı olması ile en çok dikkatimi çeken öğrencim olmuştu.On on üç kilometre uzaklıktaki Körahmethöyüğü Köyü’nden okulumuza taşımalı olarak gelen öğrencilerimdendi.Bahar’ın hiç okula devamsızlık yaptığını işlememiştim devamsızlık defterine.Ancak bir süre sonra Bahar okula devamsızlık yapmaya başlamıştı.Yaklaşık yirmi bir köyden öğrenci taşınıyordu okulumuza.Devamsızlık yapanlar da oldukça fazlaydı.Mevzuat gereği öğrenci velilerine gerekli yazıları yazıyor ve kendi aracımla,özellikle akşam geç saatlerde bizzat giderek tebliğ yapıyor,onları okula kazanmaya çalışıyordum.Bahar’ın köyde olmadığını ve tedavi için Gaziantep’e götürüldüğünü öğrendim köy muhtarından.
Aylar sonra Bahar tekrar okula döndü.Yine o eski sevecenliği ile arkadaşlarının ilgi odağı olmaya devam etti.Ancak rahatsızlığı tekrarlamaya başlamış ve okula yine gelemez olmuştu.Bir süre sonra tedavi giderlerinin karşılanabilmesi için Bahar’ın naklini ilçe merkezindeki Yatılı İlköğretim Okulu’na aldırdık.Ancak rahatsızlığını net olarak bilemiyorduk,ya da ailesi tarafından gizlendiğini farkedemedik.Bahar’ın Ankara’ya götürüldüğünü ve bir kaç ameliyat geçirdiğini öğrendik.Bahar artık evine dönmüştü,ancak okula gidemiyordu.Bir süre sonra babası yanıma gelerek Bahar’ın rahatsızlığını anlatarak yatılı okuldan tekrar okulumuza aldırma isteğini bildirdi.
Doktorlar artık istediği gibi istediği yerde son günlerini geçirmesinin uygun olacağını söylemişlerdi.Bahar tekrar okulumuza nakil alındı;ancak yine okula devam edemiyordu.Yazılarıma karşılık,Bahar her gün öğrenci sevisi şoförüyle bana selam gönderiyor,babasına ceza verilmemesini,okulunu çok ama çok sevdiğini,en kısa zamanda iyileşerek okula geleceğini bildiriyordu.
Bahar aylar geçmesine rağmen okula devam edemedi.Sık sık "okul müdürüme söyleyin beni yok yazmasınlar,iyileşir iyileşmez okuluma devam edeceğim." diye haber gönderiyordu.
Bahar çok hastaydı.Okul hizmetlisini yanıma alarak bir akşam ziyaretine gittik.Bir gecekondunun ikinci katında oturuyorlardı.Bizi görünce çok mutlu olmuştu.Bahar o eski Bahar değildi,adeta erimiş küçük bir çocuk kadar kalmıştı.Saçları tamamen kesilmiş,adeta bir deri bir kemik kalmıştı.Beni görünce ayağa kalkmaya çalıştı,zorlukla kalkarak yanıma yaklaştı,konuşmakta zorlanıyor,insan üstü bir gayret gösteriyordu.Yanımızda getirdiğimiz elmalardan bir tanesini tüm gücünü kullanarak soymaya çalışıyordu.Elinden almak istedim."Olmaz." dedi.Titreyen elleriyle,tüm gücünü kullanarak ziyaretime teşekkür etmeye çalışıyordu.Gözleri adeta içindeki sevinci,mutluluğu yansıtıyor,kuş olmak uçmak istiyordu.Bense içime hapsolmuş göz pınarlarımı tutmaya,belli etmemeye çalışıyordum...Acı gerçeği biliyordum...Bahar istediği yerde son günlerini yaşamalıydı...Öyle oluyordu işte...Yavaş yavaş bir yıldızın önümüzden ışık hızıyla kayışını görür gibiydim...Kendini zorlayarak hemen iyileşeceğini ve okuluna,arkadaşlarına kavuşacağını söylemeye çalışıyordu.Haberi yoktu!?...Orada fazla kalamadık,ayağa kalktığımızda ise daha ceviz kıracağını,nar getireceğini,incir üzüm kurusu ikram etmek istediğini anlatmaya çalıştı.Nafileydi...Patlayacak volkan gibiydim...Adeta kaçarcasına oradan uzaklaşırken,avucuna zorla bıraktığım harçlığın onu ne kadar mutlu ettiğini anlatamam.
Bahar’ın şimdi Musabeyli ilçesinin Körahmethöyüğü Köyü girişinde,hemen sağ taraftaki köy mezarlığında,yaşlı gözlerle,"Müdürüm ben iyileşecek ve okuluma döneceğim,nolur beni yok yazmayın." dercesine fısıldadığını duyar gibi oluyorum...O şimdi öğrencilerin sevinç çığlıklarında,bahar yağmurlarında ,esintilerinde,yüreğimizde yaşıyor.
YORUMLAR
Yureği ve elleri vatan gıbı comert öğretmenim..
Ne yıldızlar yükseldi agac sıralardan su mavi goklere. Sizler kaç güzü Bahar'a devşirdiniz yürek teriyle.
Ne içli ne duygulu bir anlatım. Bahar ebedıyete son yolculuğuna sizin şefkatinizi duyarak gitmiş. Ve inanıyorum ki o Bahar dan nice Bahar lar yükselecek.
Tekrar saygılarımı arz ederken öğretmen yüreğizi Selamlıyorum.
Mevlüt GÖZDE
Mevlüt GÖZDE
Acizane "Güneşe koşan çocuk" şiirimi de okumanızı rica ediyorum,hassasiyetinizi bildiğim için...
Selam ve saygılarımla Ayşe Hanım...
Hay Allah ben öyle biriyim ki duruyor duruyor üzüntülerim az mış gibi şiirler yada yazılar arasında cımbızla çeker gibi hikayenin en dramatik olanı nı çekiyor sonrasında efkarlanıyorum tanımadığım insanlar için üzülüyorum ağlarken görülmek istemem fakat gözlerim doluyor sanırım bu gerçek bir hikaye konudaki Bahar(yanlışlık yapmıyayım)gerçi keşke sadece hikaye olsa Bahar kız yaşıyor olsa kaleme aldığınız hayatın içeriğindeki gerçeklikse bahar kıza Allah rahmet eylesin o şimdi melek olmuş dolaşıyordur paylaşımınız için tşkler hatıralar iz bırakıyor değil mi?
Mevlüt GÖZDE
Bazen ben de "neden o okula gittim ki ve Bahar'ı neden tanıdım ki " diye düşünüyorum. Çünkü beni o zaman üzdüğü kadar şimdi de üzüyor.
Tesadüfler sizin de kapınızı çalmış bu öyküyü okumakla...
Selam ve saygılarımla...Esen kalınız...
KUTLARIM GÖZDE HOCAM..............
Yazınız harıka üstü..........
bir kişiyi tanımak için ya karşılıklı konuşmak lazım.yada yazısını okumak gerekiyormuş........
Ben yazınızı okudumve sizi tanımış oldum.....iyi ki okumuşum.........
Gözde hocam memnun oldum..........tanıştığımıza........
güzel yazınızı kutlarım...........sevgilerimi sunarım.........
............JANET KOHEN.........
Mevlüt GÖZDE
Değerli yorumunuz ve lütfedip yazımı okuduğunuz için çok teşekkür ederim.Bu anının hiç yaşanmamış olmasını inanın çok isterdim.Ama bu gerçekten yaşandı...Şimdi her kız öğrencimde ben Bahar'ı görüyor ve sanki Bahar gibi elimizden her an kayıp yok olacaklarmış gibi onları korumak ve geleceğe taşımak istiyorum.
Ben de sizin güzel yazılarınızı okumaya çalışıyorum...Gerçekten çok başarılısınız...
( O yazılar silindi,tekrar özür diliyorum.Bu boyutta olduğunu bilmiyordum.)
Selam ve sevgilerimle...
Janet
Tekrar merhaba ..Gözde hocam...
Cok tesekkur .. İcimi rahatlatınız ...
İyi hafta sonları diliyorum...
Sevgi ve SAYGILARIMLA .... JANET KOHEN .