Eyyy.içimde dağlar gibi büyüttüğüm küçük bebeğim.Ya benim erken doğduğum ,ya bana geç kalmış SEVDAM.Neden sana aşk dolu şiirler yazmıyorum.neden kalemim yazmaz oluveriyor birden.Hep böyle hüzünlü,hep böyle ayrılıklar esirimi olacak şiirlerim.Aşkhane duygularım o içimi pesbembe diyarlara çeviren duygularım hep ppangalarda tutuklumu kalacak....
İçimdeki koskoca sevda denizinde sana yüzdürdüğüm pembe yelkenli gemilerim neden yollarda batıyor.yüreğmde kasırgalar çıkardan duygularım neden sana esecekken diniyor.Susmakmıdır sevgi.Neden hep sevdam susuyor.
Oysaaaa canıma cannnnnn ey can!!!
Ben ömrümün her saniyesinde gündüzünde ,gecesinde ,ölümünde nefesinde bile,Seni sevdiğimi haykırmak.yazmak çizmek istiyorum.adına şiirler destanlar yazmak istiyorum.her mısrasında her zerren, her hecede gözlerin olan.
Seni sevmek bukadar güçmü olacaktı küçük sevdam.BÖyle zamansız mevsimdemi açacaktın bu ayaza buz kesmiş yüreğimde.
BAk görüyosun sen diye başlayan içimdeki kocaman aşkın için bişeyler yazmaya çalıştım.
Yapamadım yapamadı.
Ne benim yüreğim haykırabildi,ne kalemim yazabildi.
Yeryüzünden yıldızlara.Alemin doğusundan batısına kadar sığmayan bu büyük sevdama karşılık.Ne yüreğim nede kalemim Küçücük bir seni seviyorumu fısıldayamadık.

Hakan BULUT