ALLAH AFFETSİN 5.BÖLÜM
Esin le Ayhan sık sık Azmi yi görmeye gidiyor ; her konuda onunla ilgileniyorlardı. Bu arada yuvadaki diğer küçükleri de ihmal etmiyor; elleri kolları dolu dolu geliyorlardı.
Başvuru ile ilgili hâlâ bir haber gelmemişti. Arayıp sorduklarında....
"İşlemler devam ediyor; biz size bildireceğiz " Yanıtını aldıkça onların yürekleri her defasında hüzünle doluveriyor; karamsarlık rüzgarı esiyordu gözlerinde.
Evlat edinme konusunu kendi anne babalarından başka pek kimseyle paylaşmadan sabırla beklemek...onlar için tek çözüm yoluydu.
O akşam gene konu dönüp dolaşıp çocuk konusuna gelmişti.
" Bir şeye çok fazla özenmemek ,istememek lazım ."
Genç kadın kahveleri getirip koyarken
" Evet
Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler...(Erzurumlu İbrahim Hakkı)
Ama ; biliyor musun ?"
" Neyi?
" Gene de şu küçük odayı hazırlasak diyorum."
"İstersen haber gelene kadar bekleyelim."
Esin in yüzü çocuk gibi asılmış,başını öne eğip susmuştu. Ayhan onun üzülmesine hiç dayanamazdı.
" Tamam sultanım yarın iş çıkısı alışveriş yapalım."
Gözleri parlamış hemen eşinin yanına oturdu.
"Önce onun için en gerekli eşyaları alalım."
"Ben de aynı fikirdeyim. Biz gene de sosyal hizmetlerden gelecek her olasılığı kabullenmeliyiz."
İkisi de susmuş kahvelerini içmeye başladılar.
Hep aynı durakta olmamak için konuyu değiştirmek en iyisiydi.Günlük olaylardan,işyerinden söz ettiler.Bir ara televizyonun kanallarında gezindiler.Esin Ayhan ın kolunda uyuya kalmıştı.
"Şışşşt sultanım üşüyeceksin.Haydi yatağa."
"Hımmmm."
Öyle tatlı rehavet çökmüştü ki kalkmaya üşeniyordu .Onu tutup yavaş yavaş yatak odasına götürdü.
Bir sene su gibi akıp geçmiş ; artık sosyal hizmetler kurumunun yanıtını merakla bekliyorlardı. Bu arada Azmi yi evlat edinmek için aile mahkemesine de başvurmuşlardı.
Esin elindeki evrakları dolaba yerleştirirken arkadaşı ona seslendi
" Esin Hanım telefon."
" Geliyorum; sağolun."
Eşinin herzamanki sevecen sesi vardı karşısında...
" Sultanım müjde."
" Ayhan ; yoksa ...yoksa...beklediğimiz haber mi?"
"Evet birtanem; mahkeme kağıdı geldi.Haftaya çarşamba günü duruşmamız var."
"Harikaaa bir haber canım." Öyle sevinmişti ki....farkında olmadan sesi fazla çıkmış arkadaşları ona bakıyordu.
" Affedersiniz."
Tekrar telefona gitti eli
" Akşama detaylı olarak görüşürüz,çok mutluyum."
" Ben de sultanım.,görüşmek üzere."
Hep susan ,sessiz olan Esin bu sevincini arkadaşlarınla paylaşırken hakimin vereceği kararı düşündükçe genede içi ürperiyordu.
İş çıkışı Ayhan eşini almaya gelmiş; liseli aşıklar gibi elele arabaya bindiler...
Çarşamba günü duruşma saati geldiğinde ise heyecanları da son safhadaydı.
Gerekli dosyalar incelenmiş hakim sorular sormuştu.Bir süre karar verilmek için dışarı çıkarıldılar.
" Acaba ?"
"Sultanım sakin ol, kendine gel bakalım."
İçeriye çağırıldılar.
Hakim kısa bir sessizlik istedikten sonra...
" Gereği düşünüldü..."
Herkes ayağa kalmıştı.
"Anayasamızın ..... sayılı kanununun ........ göre evlat edinmek için mahkememize başvuran Ayhan-Esin Gülersoy çiftinin yapılan araştırmalar sonucu evlat edinmelerinde bir engel bulunmamaktadır.İş bu...
Sevinçle birbirlerine sıkı sıkı sarıldılar.
Nüfus müdürlüğündeki işlemler de hallolmuş; bütün evraklarla birlikte onbeş gün sonra çocuk yuvasına doğru yola çıktılar.
Herşey bitmiş artı sıra minik Azmi ye kavuşmak kalmıştı.
Hizmetli çocuğu hazırlayıp onlara verdi.Küçük oğlan gezmeye gideceği için etrafına gülücükler dağıtıyordu.
Eve geldiklerinde herkes onları bekliyordu. Azmi yi kucağına alıp severlerken o fazla ilgiden korkmuş ağlamaya başlamıştı.
Yemekten sonra anne ve babalarını yolcu ettikten sonra Esin Azmi ye süt içirip karyolasına yatırdı.Onu öpüp koklarken tarifsiz duygular içinde sanki başka alemdeydi.O ise küçücük tombik elini ağzına götürüp emmeğe başladı, yavaş yavaş gözleri kapandı.
İkisi de birbirlerine sevgiyle baktılar.
" Mışıl mıışıl uyuyor."
" Tıpkı bir melek gibi."
"Oğlumuz."
" Evet .oğlumuz."
Eşine sıcacık bir öpücük kondurdu.
NEŞE KIZILYAR
CAN DOSTLARIM ÖYKÜM SİZLERLE DEVAM EDİYOR...EN İÇTEN SEVGİLERİMLE
YORUMLAR
GÜLDESTE
GÜLDESTE
Hakkında hayırlısı diyelim hayırlısı olsun inşallah.
Çocuk sevgisi bir başka elbette. Yazım tarzın sıkıcı değil, akıcı ve güzel.
Zevkle takip ediliyor bilesin.
Tebrikler, sevgimle
GÜLDESTE
kimsesiz bir yavrucak
şimdi sıcak bir yuva buldu
devamını beklediğim bir öykü
güzel ve akıcı bir anlatım
kutlarım arkadaşımı
sevgilerimle
GÜLDESTE
Bir çocuğun dünyaya geleceği günü iple çeker gibi tatlı bir heyecan vardı bu bölümde ve mutlu son. Sevgi, saygı vardı yine ve eşler arasında karşılıklı anlayış. Sabrın sonunda anlamı zenginleşen o sıcak yuvada gülen yüzlerin tebessümü daha belirgin olacak artık her sabah, gün boyu ve renklerin en güzelini ikram edecek görülen rüyalar...
Çok güzel bir anlatımdı. Bütün samimiyetimle kutluyorum Can kardeşim. Gönül dolusu selam ve sevgilerimle...
GÜLDESTE
Hadi hayırlısı, küçük bir çocuğa sıcak bir yuva, evlat özlemi çeken bir aileye bir evlat nasip oldu. Gerisini bekleyip göreceğiz.
Tebrikler, sevgimle...
GÜLDESTE
tebrikler.....gülmeyen yüzler usta kaleminizde güldü...teşekkürler ...favori listemdesiniz.......gül diyarından selam lar