Düşündükçe içine çeken bir hicran!

• 17 Kasım 2011 Perşembe 11:20:04

Kimi nefesler suskun
Kimi hevesler
Kendinden geçecek kadar uçkun

İzan sabrederken
Akıl melülleşip beklerken
İdrak figanını gizlerken

İrade zafiyet içinde miskinleşirken
Ter sarar her yanı
Edep mahzunlaşır o an nefeslenirken

Nasıl görmezsin
Kör kuyular misali sahipsizmisin
İşaret taşları kime seslenir bilmezsin

Merak denen
O nimetin
Farkıyla kal eylemezsin
Sinsilik şavkına meyledersin

Yoksa iblisin
Süretinne mi girersin
Niçin haysiyetin
Arından feragat edersin

Sırat nedir sual eyle
İstikametin için
Vecdini aklınla hasreyle

İzanı
Asla terk etme
İradeni acziyet içinde eritme

Azim futuhattır
İmanın şiarından bir farktır
Niyetin asliyesinden südur eden fırsattır

Lahza
Aşkın halinden söz eden niyazdır

Şekliyeti neylersin
Cezbetmek için mi halkedilen nefessin
Menfaatperest olmak adına mı cehdedersin

Ruhundan vazgeçersin
Yürek adına kal etmeyi hedeflersin
Kalbin lisanından
İlzam olan nidayı görmezsin

Nefsi telakkiler içinde yok olmayı
Hedef bilirsin
Bu emellerle ömrünü heba edersin

Ne derlere bağlanma
Onun için
Amel edip asla hayıflanma

Taklit üzre
Emellerine sarılma
Umutlarını hazana bırakıp yakarma

Akıl
Fark ettiren ferdir
Zeka irfanına eriştiren zarefettir

İman etmek
Aşkın şiarından payedir
İhlas üzre dirilmek niye ahsendir

Korkuyu
Terk ettiren edep rehberdir
Aşk ise halin deminden söz eden ferdir

Ruhuna
Ne kadar yakınsın
Yoksa hala hebersiz olan canmısın

Söyle
Neden yaşarsın
Hangi lahzada anı bekleyen hicransın

Yar derken
Cananı zikrederken
Kalbini sahibinden habersiz haldeysen

Nefsin halinde
Heveslerin çehresinde ki renklerde
Keyfiyet zewrkeden kederin sefilliğinde herdesin

Niçin
Bir rehberim yok
Okumuş olduğun kitaplara sanki halin tok

Ne ararsın
Hangi kaygıların sahrasında kayıpsın
Yoksa mnerakı olmayan kan mısın, tahkiki bırakırsın

Sabiler ölürken
Arzın her yanı tuğyan içinde hederken
İnsan denen ulviyet iradesini hasreden can iken
Niçin mizanı ötelerler, arasatı hiç düşünmezler, ne pişkinler

Mustafa CİLASUN