Bir düş düş’tü elimden yere, suya değdi elleri, gözleri ve teni.. Plansız bir ürperiş belirdi düş’ün teninde, saydam bir yansımanın seyrinde.. sanki daha önce hiçbir şeye dokunmamış gibi. Su sustu sonra, çok şey anlatmak için belki de.. ve suyun çok şeye gebe ıslaklığı değdi, dudaklarına düş’ün. Birşey oldu, çok şey anlatan. Sevgiden öte, aşktan öte, henüz adı konmamış bir şiirden de öte..oysa bir gece vakti doğan güneş gibi imkansızdı ‘bu’. Ne zaman ki nefesinde hissetti düş, ıslaklığını suyun, işte o zaman herşeyden öte ‘birşey’ oldu. Artık ne elimden düş’en düş’tü, ne de elimden düş’ene değen su suydu. Sadece mayasıydılar artık, kendilerinden birer parça alınıp yapılan herşeyin. Ve herşeyin en güzel ‘birşeyi’ydiler. Rüya gibi..
-Sonra bir şey oldu, uyandım. Pencereme konan kuş ‘bugün Pazar, o yüzden uyandırmadım seni, sadece pazarlara denk düşen o çok uykulu gününü bozmamak için, kıyamadığımdan değil’ dedi. Aldırış etmedim pek. – ki o da bana etmez- ve dinlemedim, ibrahim Sadri’nin ‘bugün pazar ve ben seni çok özledim’ini. -dinlemek için sadece pazar günlerini bekleyene sitem için- Sadece bir günaydın’dan yoksun olmanın hüznüyle rüyamı yazdım. Ve yine çok saçmaladım. Biliyorum.

şahin öner/