İki Kıssa Üzerine

• 13 Kasım 2011 Pazar 18:39:45

İki Kıssa Üzerine
Bu kıssalar sizi de güzel öğretilere ulaştırsın…
Hz. Adem ve Şeytanın kıssalarının bana öğrettikleri şunlar oldu:
Zikretmek için yartılmışız…Yasak meyve unutturanlardan semboldür…Cennet devamlı hatırlama yeridir…Unutan cezalanır,Hz. Adem unuttu ve cezalandı…teslimiyet için ,onda yok olmak için yaratılmışız… şeytan onda yok olamadı kahır tecellileri başladı.Onda yok olma amacında olmayana tevbe de nasip olmadı;ama unutana nasip oldu…Yok olmayı seçmeliyiz hep…hatta nefsimizi Müslümanların nefsinde yok etmek olmalı namazlarımız…haccımız…
Rasul sevgisinde yok olalım.Yok olalım hiç olalım.Onun sevilmesi için çalışalım…biz de sevilelim demeyelim…Tevbe böylelerine nasip olur ancak.
Şeytanın nefsi uzak nefisti…içinde kin,düşmanlık,ben vardı.Böyle bir nefis Allaha yakın olabilir mi.Yüce Allah bir diğer yarattığına kin ve düşmanlık yapılsın ister mi.Benlik varsa isyan vardır.kendine şakiyi Allah sever mi…Yakınlık sırasını Şeytan hz.Adem’e kaptırdı.(Takva pramidindeki yerini aldı.)
Ey yabbim ol emrinle var olan sana nasıl isyan etsin.Öyle olmasını istemeseydin…Bu isyan gerekliydi…Ademin nisyanı gerekliydi…
İsyana ve nisyana tat veren de sensin.Kahrın tokatları nasıl bilinirdi. Nisyan ve isyan olmasaydı.Ey lütfu ile ve kahrı ile kendini hissettiren…
Kur’an-ı kerimde zikredilen bu iki kıssadan şu ana fikirleri de çıkarta biliriz:Teslimiyetten kaçış kavga ve acının kaynağıdır…Nisyan da…Hz. Ademin onu unutması cenneti yitirmesi sonucunu doğurdu
“Disiplini bozmak felakettir…”Uhut mağlubiyetinde olduğu gibi.İlk disiplinsizlik şeytanda vuku buldu.
Ademin özelliği,”Yasaklara düşkünlük…”Şeytanın özelliği,”Emirleri zararlı görmek”…Savunma varsa tevbe yoktur…Şeytan hep kendini savundu.

Yüce Allah isyana da; nisyana da tat koymuştur…Mesela ,Sabah namazı kılmak bir emirdir. Sabahın en tatlı uykusunda yer alır.

Emirlere uyulmadığında oluşan savunma duygusunu yenmek çok zordur.Yasaklara uyulmadığında oluşan savunma duygusunu kırmak daha kolaydır…Böyle bir kanaat de doğurur bu kıssalar…Emirler özü itibariyle savunma duygusuna götürür…Uyku tatlıydı kalkmadım…Bu savunma duygusunu yenmek gerçekten çok zordur.Yasaklar özü itibariyle tevbeye yönlendirir…
Cennet ne kadar genişse lutfu da öyle geniş…Yasak meyve bir nokta kadar,Kahrı da…Lütufları cennet kadar ;ama kahrı bir nokta…demekten alamadım kendimi ben bu kıssaları tahlil ederken.