Keman ağlarken, piyano teselli ediyor onu. Ümitsiz bir aşkla birleşememiş bülbül ve gül gibi onlar. Yalnız uzaktan… sadece çoook uzaktan, yanarak, eriyerek seslerini duyuran sevgililer gibi… Sesini duyurur musun bana? Keman isyanlarda, piyano tevekküle çoktan ermiş. Belki teselli arıyordur kemanın titreyen bedeni… Sen piyano olsaydın, sarılır mıydın bana? Ama ne çare piyano kararlı! Her dokunulan tuşda zaten teslimiyetini anlatıyor ümitsizce. -Hayat bu- diyor, henüz heyecanını yitirmemiş olan kemana. -Duygularım yok mu sanıyorsun- diyor biraz sitemle. Keman çaresiz , çırpınıyor aşkın ve ölümün eşiğinde… Kim, ne kadar dayanabilir ki bu hüzünlü tutkuya… Dayanamıyor piyano!... O da katılıyor tellerde titreşen yasa. Hiç kavuşamasak da, benimle dinler misin ruhumun notalarını?... Keşke paylaşılan, yas olmasaydı! Keşke sonsuza kadar en güzel aşk şarkılarını söyleselerdi beraber… Birbirlerine hiç dokunamasalar bile… Bu kadar güzel olur muydu bu beste gölgelerle yaşamasalardı?… Bu kadar unutulmaz olur muydu kavuşsalardı… Bu kadar şiirsel, melankoli dolu ve öldürmekten beter eden bu aşk... Bu beste daha güzel olur muydu, aşkın hırçın dalgaları kıyıya erişebilseydi?... Gel- gitleriyle kalbimin dalgakıranlarını dövecek olan denizlerin aşkına, benimle dokunur musun yüreğimin en gizli köşesine?Anlaşılamamış, hak ettiği mutluluğa kavuşamamış, birleşememiş ruhlar, bu yas parçasında birleşiyor sonsuza kadar. Keman ben, piyano sen… Hasretin en derini kemanın çığlıklarında. Piyano ise çoktan teslim olmuş kurallara… Kabullenmiş çaresizliği, sadece eşlik ediyor ona... Onun da çığlıkları var. Ama onun çığlıkları o kadar derinde ki, bu tınıyı ancak aşkı hissedenler duyabilir. Ruhunun sesini duyamayan piyanonun içinde küllenmiş ümit kalıntıları var artık. Sen de duyabiliyor musun o çaresizliği? Yoksa duyabilen yalnız ben miyim? Çaresizliğimi benimle paylaşır mısın? Ne olurdu birkaç yeni nota yazılsa ve onlar yeniden birleşmenin coşkusunu yaşasalardı. Yazıldı mı o notalar hiç? Sen biliyor musun? Yoksa hiç keşfedilmedi mi? Benimle aşkı hüzünden kurtaracak besteler yapmaya var mısın? Biliyor musun, b ir dünyanın son gününde, bir de yuvaya uçarken o güne kadar dile gelmiş tüm besteler çalınacak. Hepsi aynı anda… Ben orada hepsini ayrı ayrı duyabilmiştim. Daha büyük bir mutluluk ve huzur hiç yaşamamıştım, yaşamayacağım. Muhteşemdi. Bunu tarif edemem. Vakit çok geç olmadan, benimle dünyanın bestesini yapmaya var mısın????