hayrettin taylan


Duru cümleler içmeliyiz, gereksiz sözcüklerin kirlettiği sevda kitabından.
İsimlerimizi kerpetenler,adıllarımızı t’eller,sıfatlarımızı yürekler sararken sen fiil olup zaman zarfı gibi sende eriyişimi bekleme.
-Gülmelisin köklerimde. Eklerime kadar aşk olmalısın.
Tebessüm sunmalıyız can kırıklarımda dans eden gerçeğe. Biraz geniş zaman kipinde kalıp mazinin diplerindeki can acılarının suyunu kurutmalıyız. Her deme ilaç olacak güleç çekimlerimiz olmalı.
Yok olmalıyız sözlerin özünde. Tine kadimler sunmalıyız .Kirlenmiş özbeniliğin sularında kendimize gelmeliyiz kader gibi.
Perçinlensin permalarım. Perişanlığımı sarsın aşkın aşkı. Üşütmesin beni kedersizlik.Bütün acıları peşin aldım. Zararına sensizlikteyim.
Sükutumuzun zemherisini aklamalı soğuk düşler. Sıcak su ile soğuk suyun karışmadığı Cebilitarık gibi gizil ,mistik, ince bir çizginin aşk dili olup ıslanmalıyız gerçek aşka.
Yortularda can olmalıyım canan kalışına. Pılı pırtını alıp gitmelerin hüzün memesinden biraz ders içmeliyim.
-Neden sen yoksun bunca varsılı sana sunarken.

Bir öz bulutu gibi yok olup gitsen damlalara.Sonrasızlığın yaşı olarak kalsam y’aramda.
Alacasında allarını giyen kayıpların deprem güncesinde kurtar beni. F’ay hatlarımı sensizliğin ortasına kurma.Artçı depremlerin ürkek ceylanısın. Enkaz altında bıraktığın sevdamızın mesulüsün .
Hazan ördün öleğen yalnızlıklarımda. Bitivınlayan gidişlerin eleminde ıssız, isimsiz, aşkı mühürleyen damlaların var.
• Dirilis gibi sevmek istedim.

…: Lev Tolstoy Diriliş: Kurumsallaşmış "modern" kilisenin ikiyüzlülüğü ve gerçek Hıristiyan ruhundan uzaklaştığını düşünen yazar, bu fikirlerini romanın temelinin bir kısmını oluşturmak için kullanmıştır. Romanın temelinin diğer kısmını ise hayatının sonlarına doğru daha çok inanmaya ve savunmaya başladığı, insan yapımı yasaların asla hakkâni ve adîl olamayacağı fikri oluşturuyordu.
Sonra İkinci Yenicilerin Piri Sezai Karakoç

…:Diriliş
Herkesin ‘reelpolitik’in o muğlak, içeriksiz, idealsiz, değersiz, ilkesiz sığlığına teslim olduğu, tek çaremizin batıya esir olmaktan geçtiğini gün geçtikçe daha kuvvetle ve fütursuzca iddia ettiği yaşadığımız zaman diliminde “Saadet yolu, büyümede, gelişmede gizli. Büyüme ve gelişmenin yolu, kendi medeniyetimizi diriltmede saklıdır diyerek içsel dirilişi, medeniye dirilişinin aynasına sunmuştur.
…:Ve çürüyüş
Kızgın tomurcukların yüreğinden aşkın köklerine doğru ilmesel bitişi özetliyordu.
-İskontosu istenmedik önemsilerin güneş yarısında. Işıltılı kaldığın ışıksız sözlerindi.
-Çürüksel benim. Ben ile sen arasında yarası tükenen de.
Kalışına saplanan özlem keskinliğimin öznesi de benim. Sen nerdesin, hangi yüreksizliğin sızısı olarak karışıyorsun kirli düşlerin ummanlarına.
-Hangi sancımın direncine ilençler sunuyorsun.
-Bulanık yüreğimizin berrak gerçeklerinde sevmek yapıştı kaderimize.
Nakşını serdiğin tümce masamda yasların tozları var. Silinmeyecek sözlerin var can yatağımda .
-Mısralara diyet yapan senli zayıflığım artıyor. İki mükemmelin mülkiyetine dayanmadık aşk ve gerçek. Kapısı açık ayrılıkların k’uyruğu oldu acılar.
-Hiç bitmeyecek kadar, hep biteceklerin yakacağı olmak zormuş.Oysa dilim de bestelerin sözsüz şarkılar söyler, eylemin çatısında.
-Çatısız bir cümle olma ismin yükleminde ağlarken. Etken cümlenin gizli öznesiyim, etkin yanardağlarım var yüreğinde.
-Sana yanıyor ,sana akıyor, lavlarım .Sonrasını dilinle düzelt Dilbeste