ALLAH AFFETSİN 3.BÖLÜM
Esin;çok mutsuzdu .Hani dokunsalar ağlayacaktı. "Nasılsın?" Deseler ; bin ah işiteceklerdi ondan.
Görücü usulüyle evlenmiş; eşiyle çok iyi anlaşıyordu. Ama...ama evlerinde bir şeyler ...evet birşeyler eksikti.İkisi de farkındaydı. Birbirlerine söylemekten ; üzmekten çekiniyorlardı aslında.
Yıllar geçtikçe anne olmanın hayaliyle yanıp tutuşan yüreği hep hüsrana uğruyordu.Gitmedikleri ;dolaşmadıkları hastane ,doktor kalmamıştı.Yapılan tetkikler sonucunda verilen yanıt çok acıydı.
"Siz yine de ümidinizi yitirmeyin Esin Hanım; her geçen gün tıp ilerliyor."
Bu sözleri metanetle karşılaşmıştı.Ama yüreği,ruhu derin darbe almıştı.Zaman geçtikçe içine kapanmış sessizleşmişti.Bu durum eşini de üzüyordu.
" Ben seni kaybetmek istemiyorum Bu dünyanın sonu mu? Ne yapalım? Senin yerine bende de olabilirdi.Ozaman terkeder miydin söyle? Ya çaresiz bir hastalığa yakalansaydın.. Hadi toparla kendini."
Başını sallasa da içi içini yiyordu neyazık ki...
O gece gözyaşları içinde dua etti herzamanki gibi.
"Allah ım sen bilirsin .Neolur bana yardım et; çıkış yolu göster.Yalvarıyorum ."
Yatağa sessizce uzandı.Kocası çoktan uyumuştu.Bir süre onu seyretti sevgiyle.Çocuk gibi nekadar da masumdu.Beynini kemiren düşüncelerle mücadele etti saatlerce...Ve en sonunda uykunun tatlı rehavetine bırakıverdi kendini.
Sabah uyanır uyanmaz kendi kendine söz verdi.Bu mutsuzluğuna çözüm bulmalıydı.
İkisi de kahvaltıda sessizdi.Alelacele giyinip işe gitmek üzere kapıdan çıktılar.
"Akşama görüşmek üzere Esin ciğim"
" Tamam birtanem iyi çalışmalar ."
Genç kadın durağa doğru yürürken otobüsün geldiğini görünce koşmaya başladı.Tıklım tıklım dolmuş; ancak ayakta yer bulup tutundu.
Trafik herzamanki gibi yoğundu . Arabalar dur kalk ; dur kalk ilerliyordu. Kaçamak gözlerle etrafına bakındı. Kimi gazete okuyor,kimi yanındakiyle sohbet ediyordu.Çalan cep telefonları da ayrıydı.Tam karşısında kucağında yavrusuyla genç bir kadın dikkatini çekmişti.Gözleri kapalıydi.Minik ona gülerek ağzındaki emziği çıkarıp uzatıverdi.
Esin gülümsedi. O da masum gülücüklerinle...
iş yerine geldiğinde kalabalıktan zar zor inebildi.
Miniğin gülen gözleri hala karşısındaydı .Hele emziğini ona uzatması...
Dosyalar ,bilgisayara yüklenen bilgiler ...Arkadaşlarınla arada çay molası...
Evet ne olursa olsun hayat güzel hemde çok güzeldi.
Öğlenden sonra eşi aramış "Akşam yemeğini dışarda yiyelim" demişti.
" Hayırdır; bu nereden çıktı şimdi?"
"Hayatımızda bir değişiklik olsun " diyerek şakalaştı.
Ayhan Esin i işyerinden alarak küçük,şirin bir lokantaya götürdü.Burası oldukça sakin insana huzur veren bir yerdi
Yemeklerini yedikten sonra garson yanlarına gelerek
" Çay veya kahve ister misiniz?" Diye sordu.
"Ooooo hastaya ilaç sorulur mu? Çay...çay iki çay lütfen." Diye Ayhan la Esin gülerek cevap verdi.
"Sultanım bugün nasılsın bakalım?"
" İyiyim sen?"
"Bende."
" Sende birşeyler var çıkar ağzındaki baklayı."
" Canım ben düşündümde..."
" Eeeee neymiş ?"
"Bir evladımız olsun diyorum."
Esin in suratı asılmış; gözleri dolu dolu olmuştu.
"Ayhan neden bu konuyu açıp beni üzüyorsun?"
" Asla canımın içi.Ben diyorum ki evlatlık alalım."
" Nasılll?
" Evet ; ne güzel olur."
" Sen çıldırdın mı? "
" Hayır ; gayet ciddiyim. Kaç gündür aklımda ve araştırdım."
Eşinin ellerini tuttu.
" Tamam da nasıl olacak peki ? "
"Sosyal hizmetler müdürlüğüne başvuracağız. Bilgileri doldurup yuvadan bir çocuk için istek yapacağız."
" Sonra..."
"Sonra bize olumlu yanıt gelirse mahkemeye müracaat edeceğiz. Araştıracaklar; gelir durumu,aile yapısı uygunsa karar verecekler. İşlemler tamamlanacak.
" Ama genede uğraştıracak."
" Bence değer . Söyle biriciğim ne dersin? "
Esin hem heyecanlanmış; hem de şoke olmuştu.
" Ne diyeyim bilmem ki? "
" Haydi bakalım ;şimdi bir de tatlı yiyelim ."
"Tamam."
"O zaman yarın işlemlere başlıyoruz."
" Bu kadar çabuk mu ? "
" Eeee ancak. İzin almaya çalış ;ben ayarladım bile."
" Sen herşeyi programlamışsın anlaşılan."
" Evet melek karıcığım."
Güzel bir yemeğin ardından evlerine döndüler.
O gece Esin bambaşka duyguların içindeydi. Bakalım zaman ne gösterecekti?
NEŞE KIZILYAR
SİZLERLE ÖYKÜ DEVAM EDECEK SEVGİLERİMLE...
YORUMLAR
canım canım arkadaşım valla anladım sen beni yüreğimden vurmaya yeminlisin :)şaka meleğim harikasın ve ben içim sızlasada hayranlıkla okuyorum bu hayatın gerçeği bitanem aynen yazdıkların her anı yaşanan olaylar ve bunu öyle güzel kalame alıyorsunkı aynı anda yaşatıyorsun okurken olaylar gözlerimde canlanıyor meleğim devamını beklıyorum dört gözle
sevgi çiçekleri bıraktım sayfana
GÜLDESTE
Merhaba değerli kalem... çok anlamlı ve yerinde ...Paylaşmaktan mutlu oldum ...tebrik ediyorum efendim...
GÜLDESTE
GÜLDESTE
Neşe'ciğim yüreğinin güzelliği var satırlarda. Ne kadar güzel bir konu ve anlatım. Kutluyorum canım.Sevgilerimle.
GÜLDESTE
iki bölümü birden okudum
ilk bölümdeki akıcı anlatım devam ediyor
hayatın bunca acımasızlığına karşı
hala umut var dedirten
içten kaleme alınan bu öykünün devamını merakla bekliyorum
bizleri çok merakta bırakma arkadaşım
yaz yaz yazzz
sevgilerimle
GÜLDESTE
Bu bölümde en yakın çevremden o kadar kesitler var ki! Rahmetli amcamın çocuğu yoktu ve evlatlık aldı. Amcam rahmetli oldu, o çocuk şimdi bir aile reisi ve bana hep abi diye hitap ediyor...
Evlatlık aldıktan sonra Hacıya giden, sonra kendilerinin de çocuğu olan ve evlatlık aldıkları çocuğu öz olandan ayırmadan büyüten altın kalpli insanları da gördüğümü belirtmeliyim...
Çocuğu olmayan bu iki güzel kalpli insanın aralarındaki sevgi bağları çok kuvvetli ve yuvalarında eksik olan tek şey hayallerini süsleyen bir evlat...Azmi'yi güzel günler bekliyor galiba! Haydi hayırlısı...
Bu bölümde Allah affetsin cümlesinden uzaklaşıp, Allah böyle güzel insanların varlığından razı olsun diyorum...Güzel bir paylaşımdı Can kardeşim. Tebrik ediyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum...
GÜLDESTE
gidip diğer bölümleride okuyum annem.)
emeğine saglık..cansın canımda..sevgimle emeğine saglık kurban oldugum...