SONSUZ UÇURUMLARDA DÜŞÜYORUM
Evet,kendimi bir cümleyle anlatacak olsam ağzımdan çıkan tek cümle "Sonsuz uçurumlarda düşüyorum." olurdu.. Neden bilmiyorum.. Bazı olaylar vardır, anlıktır.. Ama yüreğinize oturur. İçinizi deler geçer.. Farkında olmazsınız..Acısı çok sonra çıkar.. Bir yeriniz acır, bazen farkına bile varamazsınız..
Avarelik kaplar ruhunuzu, her şey boştur.. Kocaman bir boşlukta yüzersiniz, tıpkı kalabalığın ortasında yitip giden küçük bir çocuk gibi..Ezilirsiniz.. Sürüklenir, bambaşka bir diyarda bulursunuz kendinizi...
Etrafınızdaki olaylar anlamsızdır, bir baloncuğun içinde yaşarsınız.. Konuşulanlar yabancıdır size.. Yüreğinizde dillenen lisan başkadır, uğultulu kulaklarda yankılanan başka..
Yediğiniz ekmek yavan gelir, içtiğiniz su kandırmaz boğazınızı..
Ateşlere düşseniz alev söner yanınızda, utanır yüreğinizdeki yangından... Çağlayan olup aksanız sular durur yol verir size...
Her şey vız gelir ya, işte o anda yine anlık bir bakış bitirir sizi... Hakimi olduğunuz dünyanın önünde diz çöktürür o bir çift bakışın sahibi...
Silinip gider gözünüzdeki her şey... Yok olursunuz... Sonsuz uçurumlarda düşersiniz.. Boşluklardır tek yoldaşınız, keskin kayalardır tek düşmanınız...
Erir giderisiniz... Sizden geriye kalan ise;
KOCA BİR HİÇTİR..!