Pekmezilio Vampirinden Kurtar Beni Gülzen

• 9 Kasım 2011 Çarşamba 11:34:36

hayrettin taylan

Pervazına takılı hoşluklarım var. Ruhunun kırmızı libasını giymişsin, aşkı örtmek içine. Aşk örtük; ama “ben” soyunuk.
Yakası bir araya gelmeyen derviş gömleği gibi henüz dikilmemiş sözlerim var.Henüz söylenmemiş cümlelerimin terzisi var.
-Hz.İdris benim aslında. Güzelliğine elbiseler dikmeye temiz niyetliyim.Güzel hayallerini süsleyecek cümleden kıyafetlerim var.
Sen soyunuk konuş, ben örterim şiirlerimle seni.
Seni senden giyen aşk kreaksiyonlarım var.Sen sevgi şıklığının gülüsün.
-Açılmamış ilgi güllerin var.Verilmemiş tutku vericilerin var. Özel kanalımsın.
-Altı çizili cümlelerimin merkezkaçısın. Dünyam sana meftuni .
Haydi ört kıskançlığımın keçilerini. Haydi seril uzaklarıma.
Biraz aşkın demirinden yedir bu ruh tufancısını. Sensizlik bir çeşit demir eksikliğidir.
-Haydi, biraz sözsüz romanlar yazmayı bırak bakışlarınla. Biraz ben’den konuş. Gönül çeperini aşıp geleyim k’ollarına.
Ol vaki olayım, olasılıksız aramızdan gitsin. Gerçeğin pekmezi ol ki tayin olup karışayım sana.
-Biliyorsun ki ben pekmezciyim. Gül pekmezinde durulandı duruşum.
-Güleç yapraklarında tatlandı sevdam. Aşk damında demlenip pekmez oldum.
-Bir kaşık pardon bir öpücük pekmezin teklemez yaralı yüreğimi.
-Pekmez:
-*Ateşi yakan, günahın yoldaş olmasını, içgüdülerimizi canavarlaştıran hazkeşin can dostu Pekmezilo’dir.İnsanın ruhunun içinde gizemli bir ışık gibi görünür.
-Bütün yoldan çıkmışların çıktısını verir eline. Yazılmamış günahlara süreğen eder bizi. İç çocuğumuzun deşifre edilmemiş
çocuğunu şifresiz arzular yayına çıkarır.Yayınlamış birlikteliklerin filmi başlar.
Senaryo, ten, rol aynı , rolünü oynayanlar başka.Başkalaşmaya urağan yapar Pekmezilo.
-Elma pekmezini yiyen Adem ile Havva ilk haz süreğini yaşarlar. Yasaklanmışa itilmiş en kutsiler olarak süreğen olurlar hayat.
-Haz insanın en büyük kemişteşi. Pekmezilo,içsel vampir. Bütün iyeleri sırnaşık şırıngasıyla çeken, bizi de heveslere, nefsi olanlara
İten içsel gümülleri oluşturan nefsin vampiridir. Pekmezciliğim şairlikten yapılır sevgilim. Şiir pekmezim var.

Hoş geldin tadıma. Haydi dize dize bağla beni ruhunun çakırkeyif mecralarına.Şerha şerha işle beni pekmez tadında. Tadılmamışlığı öğret bana aşk arası “yarim dönerlerde. “
Tutukla beni yetim hasreti yiyen bu demkeşi. Ruhunun sarnıçlarına kadim kıl. Sus biraz bağla yokluklarımı cemaline.
-T’adına yazdığım arzular şelalesi aksın.
* Bırak dünya meşgalesini , meşgulüm de dünyaya, biraz pekmez yap, biraz pekmez yedir bu öksüz aşk gazisine.
*Yavuklusunu bir aşk savaşında kaybeden yüreğinde unutulmazlığın aşk kurşunu kalan, kalakalışa kallavi, senli demlere kavi bir yürek ermişiyim.
-Haydi boşvermişliğin mişli geçmişi zamanı yap. Beni hal’ e taşı.
Kirli bir “ben “ yok gayrı. Sen pınarında yıkandım .Berraklarını yaşadım ıslak hayaller ve yaşamlarda.
Haydi yasakla bana acıları.Yalnızca sevmeler, gülmeler, hoşluklar, güzellikler ekmeğine bandır pekmezini.Haydi öldür içimdeki Pekmezilio vampirini.
-Dişlek hazlarımı yok et, yasaklı sanrılardan kurtar beni.
Topla ,yıka, yaşa beni sende.Yeterlik güneşine taşı beni.Sakın peşinde üreğen , öleğen ,kelebeklerin gelmesin. Sen gülsün, gülün pekmezisin.T’adına alıştım Gülzen.

Beğen