KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Karanlığa ayna tutmalı.
Gece restini çektiğinde güne, karanlık günün masum kimliklerini ele geçiriyor. Kaypaklaşan kimlikler karanlığın efendiliğine soyunuyor. Öznesini kaybetmiş yüklemler pusudan çıkıp yükselen binaların aralarındaki dar sokakların ışık sızmayan kuytularında cirit atıyor. Namus kaybetmeye dünden hazır.
Şişelerden yeni çıkmış coşkular arayış içinde henüz keşfedemediklerinin peşine düşüyor. Henüz tarif edilmemiş acıların damladığını göremeyen özneler saçılmış etrafa. Yeni entrikalar kuruluyor, dekorlar hazırlanıyor. Sahnede insan var.
Peki, ya o doğan gün ile kendilerini ilahi sözlerle kutsayan sahne yaratıkları vampirleşen kimliklerini nerede bırakır? Hiçbir şey olmamış gibi davranır. Elbette ulaşılmaz bir yerlerde bırakıyorlar. Ya kendilerini ışıkla kutsadıklarında o kimliklerine ulaşırlarsa. Aynaya baktıklarında kirli yüzlerinden utanabilirler. Ayna öznenin taşıyamayacağı yüklemleri ortaya çıkarır. Geçmişine götürür. Karanlığa ayna tutmalı. Karanlık, geçmişinde bir damla ışık görebilirse işte o zaman aynadan yansıyan o bir damla ışık bile aydınlatabilir o korkunçlukları. Ya hiç ışık yoksa karanlıkta. Ama nasıl olmaz ışığı içinde hapseden karanlıktır. Mutlaka bir sızma bir kaçak olmalı. Evet, evet karanlığa ayna tutmalı.
YORUMLAR
Allah ile aldatanlar kendi vicdanlarının hakimliğinden savcılığından kurtulup tüm yaptıklarına bir kılıf bulabildiklerine göre bu noktadan bir ışık çıkması imkansız evet. ama bir yerlerde bir çözüm olmalı. paraya tapan sistemi kabul etmiş insanlar sınıf atlama hayalleriyle daha da sömürülüyor. tek tipleştiriliyor. dinler arası diyalog fikrini atarak İslamı reddetmiş olan kimlikler bu yığınlara egemenlerin islam anlayışını dayatıyor. dün sahnede el hüseyniler varken bu gün yenileri var. Hatta bu gün daha çoklar. Peki çözüm nerede ışık nerede, arsızca biriktirenlerin bir gün sadete gelip infak etmesini mi bekleyeceğiz? Diğer yanda işçi emekçi sözlerini argümanlarını kürt ırkçılığı yolunda harcamış ideolojilere baktığınızda devrimci karakterlerini yitirmişler. peki çözüm nerede?
Karanlığa ayna tutanların çokca bulunduğu yaşamımızda, bir sızmalık ışık için umudumuzu yitirmişken, o sahnedeki figürasyona bakakalıyoruz aynananın siyah yüzünden, sanki aralarında kendimizi de görebilirmişiz gibi... BİNDİK BİR ALAMETE, GİDİYOZ KIYAMETE; ALLah sonumuzu hayreyleye... saygıyla...
taymaz
Evet dediğiniz gibi biz insanlar bir yerlerden karanlığa bulaşmışız.
Saygıyla.
