Öyle değersiz cümlelerin...

• 5 Kasım 2011 Cumartesi 13:56:28

Uzun olursa, kimse seni okumaz eski sevgili, öyle değersiz cümlelerin.

İster küfürlerle anımsa, ister hatıralarla yaz beni. Bir şekilde sineceğim gece yarıları koynuna. Yanında yatan kadından habersiz, yüreğini ürperteceğim. Birlikte saçmaladığımız zamanlarla birlikte, sızacağım rüyalarına. Özleyeceksin.
İster sev beni, ister sevme. Bir şekilde gözyaşların elveda derken gözlerine, yanaklarına süzülen damlalarda olacak gülüşlerim, öpüşlerim. Ve sen, sessizce hıçkıracaksın, güçsüz adam. Haline bak! beni terk-edecek kadar güçlü, ama özleyecek kadar da güçsüz. Hep yanımda kalsaydın, bir aşk daha doğururdum.
İster başka bir kadınlayken, ister tek başına, bir şekilde yanında isteyeceksin beni. Nefesin ben kokacak buram buram, teninde tenimin kokusu. Öleceksin. Ölmeyi dileyeceksin. Pişmanlık nedir bilir misin? Öğreneceksin.
İster inan, ister inanma. Seni sevemez benim kadar kimse, sor bir annene, sevmiş mi ben gibi? Ben ki, sana aşık kadın. Senden nefret ettiğim zamanların asla gelmeyeceğini düşünürdüm, geldi-çattı.
İster şimdi, ister yıllar sonra. Hafızanı darmadağın edeceğim. Tüm hücrelerin beni haykıracak, benden sonra koynuna sinen onca kadına rağmen, içine sineceğim. Senin kalbini en iyi ben tanırım, sevdiğin yemekleri en iyi ben yaparım.
İster özlemle, ister pişmanlıkla, anılarımızın tecavüzüne uğrayacak zihnin. Kavgalarımız kadar büyük, öpüşmelerimiz kadar sessiz olacak. Canın yanacak, ağlayacaksın.
İster hatırla, ister hatırlama. En güçsüz zamanlarını gördüm, en iğrenç olduğun vakitler yanındaydım. Gözyaşlarına tanık oldum, kahkahalarını dinledim. Acizliklerinle tanıştım, kimsesizleşmiş yüzünü gördüm. Kimsenin gidemediği yerlerine gittim ruhunun. Seni sevdim, seni sevdim, seni sevdim.
İster bil, ister bilme. Senin için çok şey yaptım. İlk kez bana aşık olduğunu söylediğin saati-dakikayı yazdım kağıtlara. Senin için bir deftere yazdım aşkımızı. Kavga ettiğimiz zamanlar, benimle konuşmazdın. Ben o deftere yazdım tüm hislerimi. Seni sevdiğimi, sinirliyken burnunun kocaman oluşunu, gözlerinin kısılışını, dudaklarının kıpırtısını.
İster gül, ister ağla. Seni sevmeyeceğim. Oysa sen, bana dönmeyi düşüneceksin, gururuna yediremeyeceğin için dönemeyeceksin. Gururun bu yüzden böylesine zayıf, hiçbir şey yediremezdin. Aşk uğruna yapılan hiçbir şey senin kocaman, tırnakları yenmiş, eti kemirilmiş ellerine yakışmazdı çünkü.
İster ufak kızınla, ister ufak oğlunla. Bir masa başında şakalaşırken, bir çocuğun saflığı ile soracak sana ilk aşkını. Gözlerin dalacak, duraksayacaksın. Bir an benim anne oluşum gelecek gözlerinin önüne, ben çocuklarımıza çok iyi bakardım. Gülümseyeceksin.
İster sarıl bana, ister sarılma. Boyumun kısa olmasına dert yanışlarım gelecek ziyaretine, ayaklarımı kaldırışım, sana sarılmak için. Boynuna atladığım zamanlar, beni çok sevdiğini söylerdin. Öyle işte, beni çok seveceksin. Geç olacak.
İster dön geri, ister çürü oralarda. Seni yaşatacak kadar güçlüydü aşkımın nefesleri. Hızlı hızlı soluk alış-verişlerinin ardından gelen ölümdü ayrılık.
Biter miydi bir gün bizim aşkımız? Bitermiş. Bitmiş. Bitti.

- Sen benim en değerli varlığımsın.
- Sen benim tek varlığımsın.
- Böylesine içten bir şeyi hiç duymamıştım.
- Böylesine içten hiç sevilmemişsin.
- Seni o kadar çok aradım ki.
- Oysa ben her gece hayalinle uyurdum.
- Hep benim ol.
- Hep senin olmama izin ver.

Şu an mutlusun, öyle kalmayacaksın.