Büyüme Ağrısı Çekiyor Dizlerim

• 5 Kasım 2011 Cumartesi 11:41:04

Sığınacak liman ararken, her dalga beni sığlara daha da yaklaştırıyor... Hareket alanım, özgürlüğüm kısıtlanıyor. Sonsuzda kaybolma hayalleri, yerini saf limana ulaşma hayaline bırakıyor. Hangi denizde miyim?

Hayat denizinde; sonsuzluğunda... Yüzüp dalıp çıkarken sis bulutu kalktı, ortalık birden aydınlandı. Güneş mi açtı, yoksa şimşek mi çaktı bilmiyorum. Güneş iyi haber ama şimşek kötü. Biri baharın öteki kışın habercisi. Gülümseme ile ağlama arasına sıkışmış Tanrı. Ve Tanrı’nın sureti, gökyüzü... Şaşkınım, seyredalıyor bekliyorum. Ay doğdu... Ama sıra ne zaman güneşe gelecek? Geceler hep var, gündüzler nerde?

Çocukluğun saflığı, umudu ile erişkinliğin dünya gerçekleri arasında sıkışmış durumda büyüme ağrısı çekiyor dizlerim... Aslında dizlerim mi, küçücük kalbim mi asıl ağrıyı çeken bilmiyorum. Vücudumun yeni yükünü kaldıramayanın hangisi olduğunun ayırdına varamıyorum. Ama bir ağırlık var üzerimde. Hissediyorum...
^^^^^^^
Çocuk döner babasına der ki; İnsanlar büyüdükçe hayalleri de küçülür mü baba? İşte tam olarak da bu... Savaştığım olgu. Anlıyorum ki hayat çok hızlı akıp gidiyor, yanımızda getirdiklerimiz ve ardımızda bıraktıklarımızla.. Yaşama, yıllara uyup hayallerimizi neden küçültelim ki?

Bırakalım hayallerimiz bize rağmen değil bizimle aksın. Benim gibi dizlerinde büyüme ağrısı taşıyan herkes aynada kendi gözleri içine bakıp sorsun; ne istedim, ne oldum, ne olacağım diye... Ama bir şart var; gözlerini kaçırmadan kendinden!^

Aynı denizde nice akıntılar olacak. Dün, bugün, yarın... Durum hep böyleydi aslında, sen değiştin. Dur ve düşün! Her rüzgarla dalgalanmasına izin verme yelkenlerinin. Sağlam dur yönü belli olmayan rüzgarlara karşı. Onlar hep olacak denizinde. Nice girdaplar çalkantılar göreceksin denizinde. İklim kimi zaman kavuracak serenlerini, kimi zaman dümenine akıtacak göz yaşlarını . Yılma, ellerini bir an olsun çekme dümeninden! Belki bir gün küçük gördüğün meltem bile hedefine ulaşmana yardımcı olabilir, çünkü o hayaller sana bir omuz mesafesi kadar yakındır kimi zaman.

Biliyorum büyüme ağrısı zordur, ne zaman geçeceği belli olmayan tarifi yapılamayan bir iç huzursuzluğu sadece yaşadığın... Fakat şu an büyüme ağrısı çekiyorsan ne mutlu sana. Bu bir şeylerin farkında olduğunu gösterir.

Kimi insanlar vardır; 18’inde ölür ama 80’inde gömülür...
Onlardan olma dostum...
Ruhunu erkenden öldürme, bırak büyümeye dallanmaya devam etsin, büyüme ağrıların da büyüdüğünü müjdelesin sana...
Mutlulukla kal...

♪î♪ỡŝħ

www.iskenderungazetesi.com/YaziGoster/6C131D7C-38E3-4A9B-B54F-0E18F9D07E00/buyume-agrisi-cekiyor-dizlerim.aspx