KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ALLAH AFFETSİN 2.BÖLÜM
Hastane herzamanki gibi kalabalıktı. Sağlık görevlileri yoğun bir koşuşturma içindeydi.Polikliniklerde uzun kuyruklar oluşmuştu.
Sedyelerle acile taşınan hastalar ;elindeki evraklarla koşturan insanlar...
Dahiliyenin önünde görevlinin
"38 numara içeri gelsin lütfen" sesi.
Muayene kapılarının önlerine toplanmışlardı.Sırası gelen ağrısını ,şikayetini unutup
"Ohhh! çok şükür."Diyerek yüzü gülüyordu.
Kadın polis kucağındaki minikle çocuk doktorunun odasına doğru yürürken arkadaşı da bir yandan evrakları imzalatmakla meşguldu.
Ayhan Bey orta yaşlı konusunda uzman biriydi.Tatlı sert görünümün altında yufka ,sevecen yüreği hemen farkediliyordu.
Minik masumun üzerini soydu.O da uyanmış ağlamaya başlamıştı.GözlerinI,kulaklarını dikkatle kontrol etti.Yan çevirip akciğerlerini dinledi.Tepkisini ölçerken o küçücük elleriyle doktorun parmağını sıkıca tutuverdi.
" Bak seeennn .Hayata sımsıkı tutunuyorsun oğlum. Aferin sana küçük dostum."
Karnını yokladı organlarında gezindi usulca .
"Senin adın bundan sonra Azmi olsun emi? Hemşire hanım aşısını vuralım hazırlar mısınız."
Bayan polise dönerek
" Durumu iyi ; ancak yeterli beslenememiş.Üç aylık .Bu ilaçlar kısa bir süre takviye olarak verilmesi gerekiyor."Raporu imzalayıp uzattı.
" Teşekkür ederim Ayhan Bey."
"Anne ve babasıyla ilgili bir bilgi bulabildiniz mi?"
" Şimdilik hayır.Geçici olarak çocuk yuvasına bırakacağız ne yazık ki."
"Öyle başka çözüm yolu yok."
"Evet başka seçenek yok Sahi .sizin dediğiniz gibi adı Azmi olsun bu yavrunun.İyi günler; kolay gelsin."
" Teşekkür ederim size de iyi günler ."
Hemşire miniğin aşısını vurup ; giydirmiş onlara vermişti.
Dışarı çıkıp koşar adımlarla arabaya bindiler.
"Azmi yi çocuk yuvasına teslim edeceğiz.
" Offfff! "
" Evet offf ki offffff !"
Çocuk yuvası iki katlı bahçe içindeydi.Merdivenlerden çıkıp müdürün odasına varana kadar bir çok odadan geçtiler. Beşiklerde bir sürü bebek bulunmakta kimisi uyuyor; kimisi ise ağlıyordu feryat figan.Çalışanlar yetişmekte zorlanıyordu.
"Efendim bu bebeği size teslim ediyoruz.Yeterli bir bilgi yok; terkedilmiş."
"Anladım" Gelen dosyayı imzalayıp bir nüshasını polise uzattı.
Bayan polisin gözleri dolu doluydu.
" Şeyyy ! Ona iyi bakın neolur.Adı Azmi olacak."
"Merak etmeyin siz .İçiniz rahat olsun."
Müdür zile basınca görevli hemen yanına geldi .
" Bu bebeği alır mısınız?"
" Peki efendim."
Yuvadan ayrılıp arabaya döndüklerinde bayan polis gözyaşlarını artık hakim olamamıştı.Arkadaşı
" Sende nekadar sulugöz oldun.Hadi kuvvetli ol bakalım.Bizi daha ne olaylar bekliyor."
"Haklısın ama o minicik bir bebek ."Onun uzattığı mendille gözlerini ,burnunu siliyordu
Azmi yi bir bebeğin daha olduğu beşiğe yatırdılar.. Bakıcı altını temizleyip karnını doyurdu.
O etrafa bakınıyor ama küçücük aklı ermiyordu. Neden ? Niçin? Birileri kucağına alıyor ,ona bakıyordu.
Günler ,aylar geçtikçe yavaş yavaş şekiller dikkatini çekiyordu.Hele kırmızı renkli eşyalar ne kadar hoşuna gidiyordu.Gülümsemeyi öğrenmişti...
Kumral,mavi gözlü, topalak sevimli mi sevimliydi.Bazen de diğerleri gibi huysuzluk yaptığı oluyor; ilgi istiyordu.
İlk adımını atarken kimse farketmemişti bile...
Bir gün... oyuncağını vermek istemeyince Diğeri de de onun kolunu olanca gücünle ısırmıştı.Canı acımış; etrafına bakınarak dudaklarını büzdü.
"Annn...anneeeee!"Diye ağlamaya başladı...
DEVAM EDECEK...
NEŞE KIZILYAR
YORUMLAR
birinci bölüm yok ama ikinci bölümden başladık içim acıdı terkedilmiş bebeğin hikayesi hayata gözlerini açar açmaz çöp poşeti gibi atılmış acı kutlarım yazan yüreğinizi
saygılarımla selamlar
GÜLDESTE
bekir odaci
saygılarımla selmlar
Canı yandığı an anne dedi, iç güdüyle işte.
Onu saran bir annesi olmadığı halde...
Okadar çok bebek hasretiyle yanan ana varken,
Neden bu bebecikler onları haketmeyenlerin hanesine
düşer ki?
Anne olarak içim yandı belki devlet herşeyi verecek onlara ama sevgi o çok zor işte.Devam okumaya, sevgiyle.
GÜLDESTE
Önce geçmiş bayramını tebrik ederim Neşe'ciğim, son günlerde giremedim deftere.
Yazı da çok duygusal devam ediyor.
Bu şekilde sokaklara bırakılan nice çocukların acısı can bulmuş sayfanda.
Hele son satır, bıçak gibi battı yüreklere.
Tebrikler canım, sevgilerimle.
GÜLDESTE
canım arkadaşım offfffffffff inan gözyaşlarıma hakım olmadım meleğim bir bebğin annesinden onun kokusundan başka ne isteye bilirki bitanem ah bitanem kımı bulur kıymetini bilemez kimide servet döker o küçücük bebeği bulabilmek için ama mevlam işte neylerse güzel eyler detim yinede bitanem anne diye ağlayan bebek canım of be içim acıdı meleğim hayranlıkla okuyorum ağlasamda sen bakma bana devam meleğim seni öpüyorum
GÜLDESTE
Kıyamam bebeğe, daha çok ağlayacak ama sesini duyan olacak mı bakalım ilerki bölümlerde. Tebrik ederim sevgili Neşe, yurdumda kanayan bir yara. Çocuk yuvaları ve terk edilmiş yavrular.
sevgiler.
GÜLDESTE
İnsanın içini çokça acıtan bir paylaşım....
Etkilenmemek mümkün değil...
Ne yazık ki hayatın acı gerçekleri...
Allah bu duruma düşen bebeklere yardım etsin...
Bırakan ana babaları da ıslah ....
Duyarlı yürek ...güzel kalem...gönül sesinize sağlık....
Sevgilerimle....
GÜLDESTE
En muhtaç olduğu zamanda anne kokusuna hasret bir bebek, annelik içgüdüsüyle gözleri yaşaran bayan polis, adını başkalarının verdiği o minik Can…İşte hayatın gerçekleri, işte hayatın iki yüzü!...
O çocuk ilk adımlarını attığında en büyük arzusu, en büyük mutluluğu bu başarısını annesinin görmesi olacaktı hiç şüphesiz…
Ne zaman canımız yansa biraz, ağzımızdan ilk çıkan söz ya Allah ya da anne olacaktır…En çok içimi burkan çocuğun anne diye ağlamasıydı…
Haklısınız can kardeşim, Allah affetsin. Paylaşımı bütün kalbimle tebrik ederim.Bu ziyaretim vesilesi ile Kurban bayramınızı da kutluyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum...
Hayatın içinden bir olay karşımızda. Kimbilir neler bekliyor bebeği hayatta?
Devam edeceğim inşallah, çok güzel ve sürükleyici gidiyor.
Başarılar dilerim. Hayırlı bayramlar, sevgilerimle
GÜLDESTE
Duygulanarak okudum canım benim. Güçlü kalemini kutlarım. İyi bayramlar dilerim. Sevgilerimle.
ay... içim titredi okurken annem :(
sevgimle...
