- 1221 Okunma
- 7 Yorum
- 0 Beğeni
TELEFON DEFTERİ...
Telefon defterimi temize çekiyorum.
Eski defter siyahtı,yenisi mavi.
Yeni yıla yeni defter.
Eskisini ayıklayıp öyle yazacağım yeni deftere isimleri numaraları.
Bu kez kurşun kalemle yazıyorum,kolay sileyim diye.
Siyahtan maviye geçiş...
Garip bir hüzün duyuyorum.
Kimi okuldan,kimi dernekten arkadaşlar.
Dostlar,dost bildiklerim,akrabalar,en yakınlarım...
Veya bir konserden,sergiden,etkinlikten,alış-verişten ayak üstü alınmış numaralar.
Yeni defterde bunların yeri yok...
İnsan telefon defterini temize çekerken hayatını da sorguluyor.
Dedikodular,hiçlemeler,hiçlenmeler,ihanetler,çok sevmeler,bağlanmalar.
Akraba huysuzlukları,nazlanmalar,yalvarmalar,projeler,hayaller,gerçekler.
Hepsi,hepsi bu defterde var.
Sanki benimle yeniden konuşuyorlar.
Ne kadar yalnız ve ne kadar kalabalık olduğumu anlıyorum bu sayede.
Yaşanmışlıklar kalsın mı?gitsin mi?Karar vermek zor,zorlaşıyor.
Yüreğim kalsın diyor,kalemim gitsin.
Ama bazı isimlere kıyamıyor insan.
Oysa seni aramamıştır,sormamıştır bunca zaman.
Belki hastaysa,başı dertteyse diye de düşünülüp aranmıştır,dostça.
Ya da sadece işi düştüğünde aramıştır.
Nasılsın demeden,hatta adını bile söylemeden söze başlamıştır.
Kalbiniz kanamıştır,sesini duyduğunuza sevinememişsinizdir bile.
Yeni deftere onu almamak bir ödül müdür?ceza mıdır?anlamak zor.
Yoksa kendime ceza mı?
Sadece rahatlıyor insan,hafifliyor.
Vefasızlıkları anlıyorum,anladım,aptal değilim diyor.
Kendi kendine,gülümsüyor.
İnsanların dışında;
Kurumlar,lokal,dernek,okulum,iş bağlantılarım.
Baba evimin telefonu da yok artık.
Yeni defterde yoklar,olamıyacaklar.
Kayıplar,akraba,dost,arkadaş telefonları yok artık.
Tüm bu isimler nerdeler?nereye gittiler?neleri götürdüler?
Bu duygularla telefon defterimi alfabetik sırayla yazıyorum.
Bazen gülümsiyerek,bazen hüzünlenerek.
Yalnızlık beni sarmışken bir telefon sesi …
Kalbim küt küt atıyor..Acaba O’mu?
Bu acaba;Özlediğim,aradığım,çok sevdiğim babam mı? Emine türküsü söyleyen.
Yoksa;Yıllardır koşulsuz,çok sevdiğim aşkım mı? Emine’m diyen...
Yoksa;Canımdan can,kanımdan kan verdiğim,uğurlarına çok şey feda ettiğim kızlarım mı?Annem diyen...
Yoksa;Silmeye kıyamadığım vefasız arkadaşım mı?Emine’ciğim diyen.
Alo.....Babacığım,
Alo.....Aşkım,
Alo.....Annem,
Alo.....Arkadaşım,
Ben varım,yaşıyorum...
YORUMLAR
Hafızadan kalıcı silemediklerimizi telefon defterinden silsek de çok şey değişmeyecek.Ne güzel zamanlardı o telefon defterlerinin en güzel yazı ile özene bezene yazıldığı tarihler.Üzeri çizili verilirdi değişen bir numaranın.Geçmişe yolculuk tadında yazınızı çok sevdim kalem daim olsun.
GÜLÜMSE İZMİR
Babam ve annemin ardarda öldüğü yıldı.
Bu yazım o günkü duygularımı anlatır.
Sesler izler kalır kulaklarımda yüreğimde.
Teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
Selamlar İzmir'den.
Şiirin Kızı
Degerli sayfanızdan çok değişik temalı bir çalışma okudum yürek sesiniz güzeldi tebrik ederim.slm
saygılarımla.
mehmet ali unsal tarafından 11/27/2013 10:42:18 AM zamanında düzenlenmiştir.
GÜLÜMSE İZMİR
Teşekkür ederim beğeniniz için.
Saygılar İzmir'den.
GÜLÜMSE İZMİR
Selamlar İzmir'den.
Hocam geçen hafta yoktum yazınızı kaçırmışım.Özrümü bağışlayın.
Şiirlerinizde hep mavilik var. Umutlar aşılıyor, gülümsetiyorsunuz..ama burdaki hüzün bambaşka.
Sonlardaki vurguda bir daha duyamayacağınız sesleri duyurmak istemişsiniz.Haklısınız bir ömür kadar değerlidir duyulmak,hatırlanmak vede sevildiğini bilmek.
Hissettirdiniz hocam.kutluyorum,Selam ve saygılarımla...
GÜLÜMSE İZMİR
Yazılarımda yaşanmışlık var geri getiremiyeceğimiz hüznüyle.
İzi kalsın istiyorum okuyanın da gönlünde.
Babam ve annemin ardarda öldüğü yıldı.
Bu yazım o günkü duygularımı anlatır.
Sesler izler kalır kulaklarımda yüreğimde.
Teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
Selamlar İzmir'den.
Kaçıncı telefon defterim, bilmiyorum; bir tanesi elime geçti.
Dünleri yaşadım ister-istemez.
Atamadım, yine bir köşeye attım.
Paylaşım için teşekkürler, saygı öncelikli sevgiler.
GÜLÜMSE İZMİR
Bu yazım o günkü duygularımı anlatır.
Her yıl yenilerim defterimi,bir o kadar da duygulanırım.
Paylaşmak istedim sizlerle.
Teşekkür ederim yorumunuz için.
İyi bayramlar diliyorum.
Selamlar İzmir'den.
Yaşanmışlıklar kalsın mı?gitsin mi?Karar vermek zor,zorlaşıyor
Bence yazının en güzel "satırları" bunlar.
Yaşanmışlıklar hepimizin değişmeyen "gerçeğidir."-Yorum zamanla değişmiş olsa dahi.-
Hatta bir düşünür o kadar önemser ki "yaşanmışlıkları" ve şöyle der:
Geçip,giden gitmiştir;
Geçmiş olan gelecektir!
Yaşanan "mutlu" bir an ya da devreyi hiçbir güç insanın elinden alamaz,ayrıca o an geçip gitmiş olsa bile.
GÜLÜMSE İZMİR
İzi kalsın istedim her yıl değiştirdiğim telefon defterimin.
Teşekkür ederim nazik yorumunuz için.
Saygılarımla.
GÜLÜMSE İZMİR
İlk yenilemem babam ve annemin ardarda öldüğü yıldı.
Bu yazım o günkü duygularımı anlatır.
Paylaşmak istedim sizlerle.
İyi bayramlar diliyorum sevdiklerinle.
Sevgiler İzmir'den.
AYSE 09
off diyorum hep yok ana babamız ne yazıkki
ruhları şad olsun makamları cennet