Felsefi Yatağımdasın Gülzen

• 4 Kasım 2011 Cuma 13:42:55

hayrettin taylan

Hoş geldin hoşlarıma yaralar sunan kendini bende unutan.
Tut sözünü senden gittim de. İnandır bana resmi unutmalarına atılan mührümün dilini. Mürekkep ol, aşk ol, sen ol .
Mühürsüz bıraktığın dudağımın öpücük kederini kim anlayacak.
-Lâl kaldığım aşk özgürlüğünde göz çeperlerini benden ayırma.
Nahoş olmuş olmazların sazına kaderimi sunma.Beni
avazların çalgısı yapma sana yapışık limitlerim varken.
Uçuk hülyalarımdan çek dilini.Dil ile ilim arasında kalsın aydınlanma çağı. Biraz hüzünle alıştırma yapsın algılarım,sen sevginin aydınlanma çağıyken Gülzen.
VOLTAİRE olayım:
--Tüm aydınlanma düşünürlerince bu hareketin babası olarak gör beni. Doğal Hak anlayışının Protagoras’ın tarihsel sürece bakışını hatırlatan- insan deneyiminin tarihsel süreçte durmadan gelişip, yetkinleştiği görüşü ile (aklın tarihsel evrimi anlayışı ile) birleşip burjuvazinin istemleri ve çıkarlarıyla çelişmeyen bir toplum ve devlet düzeninin kurulmasında kurumsal bir dayanak durumuna gelişine örnek kalayım.
JOHN LOCKE olayım :Epistemoloji (bilgi kuramı) alanında-ön kabullenmeleri doğuran -bilgilerimizin deney- öncesi (a-priori) olduğunu kabul eden feodal aristokratik söylemin dogmatik tutumunun yadsınmasına dayansın ilkelerim. Felsefe kendini bulmaktır, kendimi arama arasındayım.
Montesquie Olayım:
Mutlak monarşi karşısında aristokrasinin geleneksel haklarının ve çıkarlarının savunuculuğunu yapayım.

Siyaset kuramının aristokrasinin çıkarları üzerine ustalıkla kurulduğunu, bir başka deyişle aristokrasinin kazanımlarını korunması gerekliliği doğal ve zorunlu sonucuna ulaşmayı kaçınılmaz kılsam da sen beni aydınlat.
Jean-Jacques Rousseau Olayım:
Zeminini 19. yüzyılda bulacak olan bir ideolojinin görece temsilcisi olup ve ileride işçi sınıfının önderlerine ve ideolojisine hizmet edecek düşünceler üreteyim…
-Sen aşk olup gönül fabrikamda çalışasın.
.

Yalanların yılana dönüştüğü sensiz kuyularda Yusuf kıl beni.Yılanlar dost olsun sensizliğime.Benden uzak kalışını ısırsın, senden başka öpücük ödevini yapmaya gelen güzelleri ısırsın yılanlar. Bir yalanın ısırığı hiç geçmez;çünkü panzehiri yok.Ben sende en doğruyum.Dilimde düşmüyor düşlerin.
Söz ormanlarındayım. Her sözcüğün bir meyve ağacına düşüyor. Metafizik bir yön başlıyıp felsefi aydınlanmanın bengisu pınarlarına yanaşıyor algılarım.
-Hoş geldiğim ay yüzünde heceleniyor aşk ile asıl aşk .
Y’akışının menzilinde su ol, ateşe çevrimci yanışlar sunan sevgimi söndür.
Tut gözbebeklerimin senin için büyümelerini. Anla beni hücre hücre canlandığım sızılarda, sözsüz sevmelerde.
Pagan dokunuşlarınla esir et beni.
Sonra sus. Bırak aşk kendine konuşsun, bırak gözlerin alıştırma yapsın yaşanma defterimizde.
-Kibrimin kavlarını yok etsin güzellik ateşin.Yaksın bendeki kirli hazları. Sen olsun kader, senden olsun keder.

Görmeye zeyli , güllere meyli , aşka heyli olsun akışım.
Kendi yöremin en sevilen yemeği gibi tadına alışsın sevi dimağım.
*Çare’siz .
-Bırak bu t’adın aşk gemisini taşısın bahtım. Bırak sol yanımda başlasın tufan. Y’ellere diyeceklerimiz var.
Hoşluğun abidesi, hoşlanmışlığın kitabesi, hoş beşlerimin söz tarlası, hoşça kal diyemediğimin ummanı hoş geldin .
-Tut meramlarımın dilinden dilinle. Dilin yazsın yazgımı.
-Kaldır içimde uyuyan sevi bebeğini.Önce emzir tutkunla. Sonra bütün kirlenmişlilerden arındırmak için can leğeninde yıka beni.
-Güzel kokun ve güzel kokularla p’akla beni, bensizliğin dibi çöksün.
Küsmüş her şey şekilsiz kalsın. Sarıl bana sımsıkıları kıskandırırcasına.
-Sonra sevmenin sen sayfasını aç.Açık kalsın hep. Bir bebek ağzıyla seni okusun her halim.
-Tebessüm zil olsun. Ders sen olsun, dersi anlatan ben olayım. Hocan olayım.Şifre şifre, dize dize, söz söz, aşk aşk anlatayım seni.
-Son pişmanlığımın aydınlanma cağına gelsin Locke, Voltaire, …
Sen kalsın aşk , ilim, felsefe, metafizik yürüyüşlerim.
Aklının zindelerine sar beni. Tutkularının tutkunlarında tut beni.
Dola içimdeki bütün benleri en istendik sen’e. Senelere damla olsun aşka yağışın.
-Değdir gizemlerini esrik hülyalarıma. T’ene adres olsun isteyişin.
Ruhunun cümlesinde yüklem ol, en başta seni isteyen öznen benken.
Bütün şiirlerimde en tanıdık imge olarak seril .Dize dize öleyim sana sen yokken, sen varken, sen giderken, sen gelirken, ben kendimde değilken.
Sonra matematik olsun dünyam. Say birden sana kadar.Rakamları ciddiye alan sıfırın içinde sakla beni. Beni bir olarak, birin olarak, biriciğin olarak getir öndeşlerine. Sen sıfır ol, ben bir çoğalsın aşk. Bir, on, bin, son bile sayamazsın sevgimizin hızını.
Sen gönlünde say beni. Bir kere bir ile bir kere sen benimsin arasında çarp beni. Sonra topla beni aşktan. Baştan çıkar beni çıkarmalarınla en baştan ya da sen sıcağından.
-Paydam ol, payında erisin sayısız isteyişim. Bölüşelim aşk aşk.
Sağlamasına gerek kalmasın bu sevginin. Sen yetersin bütün asıllara, asallara,aşklara, gelmelere hatta gitmelere Gülzen

Beğen