ÜNZİLE

• 3 Kasım 2011 Perşembe 10:28:30

Son günlerde kadına yönelik şiddet konusu gündemden hiç düşmezken üzerine bir de 13 yaşında tecavüze uğrayan kız ile ilgili hukuk garabetini tartışıyoruz. Bu ve benzer konular akil insanların vicdanlarında derin yaralar açsa da bitecek gibi görünmüyor. Ben gündemi bir kenara bırakıp 2 yıl önce yine 13 yaşındaki bir kızın başına gelen olayla ilgili olarak kaleme aldığım bir yazımı tekrar paylaşmak istedim. Bakın bakalım değişen bir şey var mı?

İzmir’de Konak’tan Güzelyalı’ya doğru yürürken polis evini geçtikten sonra, sağdaki apartmanlardan birinin altında Merze Pastanesi vardı. Tabi ben 1986-87 yıllarından bahsediyorum. Çok uzun zaman oldu İzmir’e gitmeyeli. Şimdi eminim ki ne İzmir o eski İzmir’dir, ne de eskiden “tarla” dediğimiz, otobüs duraklarının olduğu Konak eski Konak’tır. Belki de artık Merze Pastanesi diye bir yer de kalmamıştır. Bilemiyorum, ama ne olursa olsun Merze Pastanesinin bizdeki yeri bambaşkadır. Henüz 18 yaşında zıpkın gibi bir delikanlı olan bendeniz ve 17 yaşında olan o zaman ki kız arkadaşım, şimdilerde hayat arkadaşımla hafta sonları orada buluşur, bütçelerimiz kısıtlı olduğu için zamanımızın çoğunu orada geçirir, birbirimize doyamadan bir sonraki hafta sonuna kadar ayrılırdık.
O yıllarda Sezen AKSU “Git” albümünü çıkarmıştı ve zamane tabiri ile Hit olmuştu. Merze Pastanesi de her gün sabahtan akşama bu kasedi (o zamanlar CD yoktu) çalar dururdu. Birkaç hafta sonra albümün tamamını ezberlemiştik. İşte o albümdeki bir şarkı ne zaman dinlesem içime işler, derinde bir yerleri sızlatır. Aradan geçen yıllar zarfında, yılların yaşam algılarımızı kaçınılmaz olarak değiştirmesi sonucu bu şarkının üzerimdeki etkisi daha bir ağır olmaya başladı. Hele çok sevdiğim Şebnem FERAH’ın da bu şarkıyı mükemmel yorumlaması, üzerine tuz biber ekti. Ama beni asıl bu yazıyı yazmaya iten Çorum’da yaşayan 13 yaşındaki K.S.A oldu.
K.S.A.’nın dramını gazetelerde okuduk, televizyonlardan izledik. Henüz 12 yaşındayken babasına verilen 4 inek karşılığı 29 yaşındaki adamla evlendirilen, daha sonra baba evine dönen burada yediği dayakla karnındaki bebeği düşüren ve üç bini peşin, yedi bini senet karşılığı 19 yaşındaki gence satılan K.S.A.’dan bahsediyorum. Bunları yazarken bile içim acıyor, yüreğim kanıyor. K.S.A. yurdumuzdaki nice Ünzile’lerden biri.

Yağmuru kim döküyor,
Ünzile kaç koyun ediyor
Dayaktan uslanalı hiçbir şey sormuyor.

Ben sosyolog değilim. Bu olaya akademik açıdan yaklaşamam. Bu kızı satan babaya ya da onu bir mal gibi satın alan insanlara da veryansın edecek değilim. Zira onlar bu durumu yaşadıkları hayatın bir gerçeği gibi algılıyorlar. Beklide babası da annesiyle evlenirken aynı şekilde bir bedel ödemiştir. Zaten olay şu anda yargıya intikal etmiş durumda ve gereken yapılıyor. Eminim bu insanlar yargının bu işe karışmasından dolayı büyük şaşkınlık yaşıyorlardır. Çünkü baba için bu mesele bir alacak verecek meselesinden öte bir şey değil. Zaten olayın ortaya çıkması da yedi bin liralık senedini tahsil edememesinden dolayı olmadı mı? Henüz evde bebekleri ile oynayıp, sevgi ve şefkat ortamında gelişimini tamamlaması gereken Ünzile kimin umurunda? Benim isyanım cehalete, ve bu cehaletten beslenenlere. Kadını toplum hayatının dışına iten, onu ikinci sınıf sayan zihniyete.

Korkar, durur gitmez
Köyün en son çitine,
İnanır o sınırda dünyanın bittiğine…

İşte Ünzile ve onun gibilerinin yaşamını özetleyen dizeler. Sizinde derinlerde bir yerlerinizi sızlatmıyor mu? Böyle gelmiş bu düzen daha ne kadar böyle gidecek?

Varmadan sekizine
Ergin oldu ünzile
Hem çocuk, hem de kadın
On ikisinde ana
Bir gül gibi al ve narin
Bir su gibi saydam ve sakin
Susar kadın ünzile…

Bu sözlerin yazarı güzel insan Aysel GÜREL’i ve bestesini yapan Onno TUNÇ’u rahmetle anıyorum.