VAHŞİ YARATIKLAR
Bir yürek sızlar inceden inceye,sanki kılcal damarları çatlatacak kadar zonklatan cinsinden.Hafakanlar basar yüreğimi, ne kadar kadar zorlasam da seçemem önümde ki yolu..Kıldan ince midir,yoksa bir otoban kadar geniş?Gözlerimin feri söner keşmekeş kurşun uğultuları,insan vızıltıları içerisinde.ben neredeyim derim kendi kendime,ben neredeyim.?Bir şehit haberi gelir Osmaniye den,Aktütünden,Dağlıcadan..bitmez bir hikaye devam ediyor yine derim.Senaryosunu içimizden birilerinin yazdığı,sponsorluğunu ecnebilerin yaptığı.Ölüsü dert,dirisi dert olan insan müsveddeleri toplanır ülkemin kutsal topraklarından.Birileri vergimizle beslenir Büyük Millet çatısı altında,inadına küfreder sanki bu 75 milyon insanın onuruna.Sen asamazsın onu İran gibi,beslersin gözünü oyması için.Arada öterler karga gibi bize zulmediyorsunuz diye,oysa yüzlerce kurşun atarlar gencecik kendilerinden olan kızlarımıza.İnançları inanç değil,dalga geçerler namazımla.yüzlerinde meymenet görülesi değil.Bin yıllık kardeşliği patlatırlar döşedikleri mayında,analar ağlatmaktan zevk alırlar anaları ağlayasıca.Mağarada yaşarlar ilk çağ insanı gibi,banyo bilmez kokarlar.Medeniyete kurban olsun bu vahşi yaratıklar.(Talipname’den)
YORUMLAR
Sözlerinize katılmamak mümkün değil bir anne olarak. Ama yine aynı anne kalbim şu fotoğrafa da dayanamıyor. Ne kadar hain olurlarsa olsunlar, hiç bir insanın cesedi böyle bir teşhiri hak etmiyor diye düşünüyorum. İnsanlar öldükten sonra Allah huzurundadırlar. Dünyada da öyledir ama, ölünce bir başka. O yüzden Yaratıcımızın gücüne gider ruhu elinde olanın bedeninin böyle teşhir edilmesi. Bırakalım ALlah'tan bulsunlar. Ama böyle fotoğraflar olmasın.
Saygılar.