Rolüm Gereği!

• 1 Kasım 2011 Salı 12:29:36

Yaşam nedir? diye sorsalar bana, düşünmeden cevap veririm. Yaşam bir filmdir!

Tüm insanlar oyuncu kadrosunda yer alıyorlar bu filmde. Bu biraz farklı bir film, kabul. Bu filmin senaristi ve yönetmeni sürprizlerle dolu. Ve mucizelerle... Seyircileri şaşırtma çabası da yok bu filmde, onların yerine, oyuncular şaşırıyor her sahnede. Bir sonra ki sahne de rolümüzün ne olduğundan habersiziz çünkü. Kamera her an kayıtta, sahnemiz geldiği an öğreniyoruz rolümüzü; sonra ya aşık oluyoruz, ya nefret ediyoruz, tercihler yapıyoruz... Ya da ölüyoruz mesela, rolümüz gereği... Sürpriz... Bu film sürprizlerle dolu gerçekten. Bir sonraki sahnenin bize ne getireceğinden haberimiz yok.

Kimi karakterler kötü, kimileri iyi... Rol gereği... Zaten bu film de en iyi oyuncular, en iyi yardımcı oyuncular falan seçilmiyor mesela. Kriterleri ve ödülleri sabit bir ödül töreni yapılıyor; iyiler bir tarafa, kötüler bir tarafa... Bu kadar basit!

Bir sonra ki sahne de ölme ihtimali yüzde kaç dersin? Sence ne tür kararlar alacağız gelecek sahnede? Hiç önemi yok bence...

Çünkü iyi yanı da var bu işin. Bak bana! Rolüm gereği, sana aşık bir karakteri canlandırıyorum. Bana bahşedilen tüm maharetleri ortaya döküyorum, seni en iyi şekilde sevebilmek adına. Performansımı beğeniyor musun?

Keşke diyorum bazen...
Keşke karakterlere, rollere müdahale edebilseydik... O zaman imkansızım olmazdın mesela. Olabildiğince uzak, olabildiğince imkansız bir hikayemiz olmazdı. İki adımdan daha yakınken ve bir ateş gibi korken aşk yüreğimde; seni senden habersiz sevmek zorunda olmazdım... Bakışlarım alev alev seni haykırırken inatla, dudaklarım kenetlenmezdi çaresiz. Ve ben böyle acımazdım içten içe; rolüm gereği...

Aşkı sorgulama. Deneylerle destekleyip ispat edilecek bir teori değil ki aşk! Aşk bir mucizedir. Bazen sorgulamadan inanmak gerekir. İnanç gerekir. Zaten aşk da inancın bir parçası değil mi?

Işıklı bir gülümseyiş yüzünde ki;
Gülüyorsun, aydınlanıyor yüreğim...
Gülümseyişlerin bana olsa, mutlu bile olabilirim!
Melankoli alıyorum damarlarımdan, canım yanıyor biraz, rolüm gereği...

Yaşam nedir? diye sorsalar bana, hiç düşünmeden cevap veririm. Yaşam bir filmdir!

Mutlak bir sona giden, dram yüklü bir ayrılık filmi...