KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
özlemek...
özlemek...
seni özlemek bu kadar acıtacak mıydı yüreğimi...bu denli kaybolacakmıydı benliğim...kendimimi arayacaktım sokaklarda...boş yüzlerde..boş bihaber senden yüreklerde...içimdesin.. şu an kanımın aktığını hissdebiliyorum damarlarımdan..seni düşününce hep böyle oluyor...içim sızlıyor yanıyor..ve bu yangını kimsye gösteremeden kavruluyorum... özlüyorum işte başka tafifi varsa da ben bilmiyorum...sensizliğin... özlüyorum işte.... gülüşünü... bakışını... sesini en çok da sesini..bana huzur veren senin içine alan sesini.. o yuzden yalnızım.. sesin yok ve ben çıplağım.. bedenini bulammaşım bir ruhum... özlüyorum...yazmak istiyorum yazamıyorum.. yok karşılığı duygumun... :’(
YORUMLAR
yazı kısalığının sebebini ifade etse de ben devamını beklerdim
