YÜREKLERE DÜŞEN KOR ATEŞİ...!!!!

• 26 Ekim 2011 Çarşamba 01:43:29

Aslında son onbeş gündür şehitlerimizin acısıyla kavrulurken,pazar günü Van’da yaşanan deprem felaketi de üstüne tuzu -biberi oldu adeta...Bütün bu yaşanan acıların yüreğimize düşen kor alevini nasıl yazacağımı düşünüyorum kaç gündür... Yaşananlar sözcüklerle nasıl anatılabilir ki...!!! Şehitlerimizin ve depremde kaybettiklerimizin acısı sanki,yurduma bir bomba gibi düştü..İiçimize düşen bu ateşle nasıl başedecğimizi bilemiyorum..Kendi adıma ne uyku ,ne yemek hiç bir şeyi canım istemiyor..Yüreğim yanıyor adeta..!!!!Televizyon izlemeye korkuyorum..Canım yanıyor,canım...!!!Bu acı nasıl tarif edilebilir ki...Tüm bunları düşünürken,öyle bir haber aldım ki,ne düşüneceğimi,nasıl hareket edeceğimi,bilemez oldum..Muş’ta öğretmenlik yapan arkadaşımın kızı Ebru depremde enkaz altında kalarak vefat etmiş..Eşi polis,kendisi de ingilizce öğretmenliği yapıyordu..Daha bir gün önce annesi yanından gelmiş Ebru’nun....Annesini yolcu ettikten sonra Muş’tan Van’ a arkadaşlarına gitmişler...Van’ a gittiklerinde annesini arayarak "sağ salim vardınız mı?" diye telefonda konuşurken deprem oluyor ve annesi telefonda yavrusunun çığlıklarını dinlerken,evladı oracıkta can veriyor..Annesinin halini düşünün artık..!!!!
Daha 3 yıl önce düğün hazırlıklarını birlikte yapmıştık..Henüz birbuçuk yaşında çocuğu vardı..Eşi nasıl olduysa enkaz altından çıkınca ,bebeğini bulup çıkarıyor..Ebru’nun yanına gittiğinde ise ,Ebru’nun çoktan vefat ettiğini görüyor..Ne büyük bir acı tanrım..Çocuğu ile oracıkta tek başına,güzeller güzeli Ebrusunun cansız bedeninin yanında ,nasıl duygular içinde,çaresizliğin boyutunu düşünün artık...!!!Bu gün cenazesi geldi...Yüreğim nasıl dayansın ki,bu acıya ..!!! Gidemedim bile cenazeye...Ayaklarım gidemedi inanın..Tabiki gideceğim,biraz kalabalık başları şu an....Allahım,annesine dayanma gücü ve sabrı versin,allah yardımcısı olsun...Ama yüreğim yanıyor..Sevgili güzel Ebrumuza ",allah rahmet eylesin " demekten başka söylenecek bir cümle kuramıyorum..Şu an sözün bittiği yerdeyim...
Tanrım bütün kayıplarımızın ailelerine sabır ve metanet versin..Nur içinde yatsınlar..Milletimizin başısağolsun...Allah bir daha göstermesin diyorum ,maalesef aynı felaketleri yine yaşayacağımız gün gibi ortada....Bir önceki felaketlerden bu yana hangi ciddi önlemler alındı ve hazırlıklar yapıldı ki!!..Ne alt yapıda ne de felaketten sonra...Yine insanlar perişan,yine hazırlıksız yakalandılar,yine devletin kolları çok geç ulaşıyor,anlayacağınız hiç bir şey değişmedi..Boş konuşmaların yine tekrarı yapılarak,bu konudaki ihmalliklerini kapatmaya çalışıyorlar..
Ne diyebilirim ki,yerleşim alanlarında konut yapanların ellerini vicdanlarına koyarak ,inşaatlarını yapmalarını,orada oturacakların bir insan olduğunu düşünmelerini diliyorum..Hepimizin başısağolsun..Allah kimseye böyle acılar yaşatmasın...